Jelenie oraz baran

Wtorek, 20 kwietnia 2021 · dodano: 20.04.2021 | Komentarze 23

Kolejny wypad przedpracowy. Kolejny bez jakiejkolwiek historii, ale coś napisać trzeba :)

Wjazd z grubsza tak jak wczoraj, nawet godzinowo. Tylko kierunek przeciwny, czyli zachodni.

Trasa: Poznań - Plewiska - Gołuski - Palędzie - Dopiewiec - Konarzewo - Trzcielin - Lisówki - Trzcielin - Dopiewo - Dopiewiec - Palędzie - Gołuski - Plewiska - Poznań.

Wiatr słaby. Fajnie? No nie, bo ciągle w ryj. Bez ściemy - znów ani sekundy odpoczynku od niego.

Lisówki mnie ostatnio zawodzą - nie ma czego focić. Nawet żurawie się pochowały. Pozostaje widok na koniec świata.

Za to między Trzcielinem a Dopiewem wypatrzyłem jelenie szlachetne. Nie sarny, ale właśnie te bardziej konkretne kopytne. Szkoda, że były tak daleko, bo zdjęcia marne.



No i jeszcze bocian z Dopiewa. Już nie jest sam. Miło.

No ale bądźmy szczerzy - kto by nie poleciał na takie wypasione gniazdo? :)

Dystans zawiera dojazd do pracy. Postanowiłem przy okazji tych krótkich dystansów odkurzyć kamerkę i trafił się od razu strzał. Na szczęście symboliczny, choć mało brakowało. Dobrze, że jechałem wolno (26-27 km/h) i zdążyłem dać po hamulcach, bo inaczej kolega rowerowy morderca mógłby już się zastanawiać jak sfinansować mi zakup nowego roweru i rehabilitację. A być może i pieszych, których zdrowiem też ryzykował (to ciąg pieszo-rowerowy, więc oni mają tam największe prawa). Dodam, że on mnie widział z daleka, ale tak po polsku uznał, że się zmieści. Cóż, zmieścił, nie da się ukryć.

Żółwio

Poniedziałek, 19 kwietnia 2021 · dodano: 19.04.2021 | Komentarze 19

Dzisiaj krótko i treściwie, bo weny nie mam. Jak to podczas roboczych dni, których mam teraz od groma i ciut ciut.

Wyjazd w okolicach 8:45, po kawce i przeanalizowaniu, skąd może wiać wiatr. Każda pogodynka twierdziła co innego, co w sumie się potwierdziło: raz waliło z północny, a po chwili z południa. Potem z zachodu, żeby nagle ze wschodu. Zasada była jedna: nigdy w plecy :) Na szczęście nie były to jakieś mocne podmuchy, jednak upierdliwe i skutecznie uwalające średnią.

Trasa finalnie wyszła wschodnia. Z Dębca przez Las Dębiński, Minikowo, Starołękę, Czapury, Wiórek, Babki, Daszewice, Kamionki, Borówiec, Gądki, Robakowo do Dachowej, gdzie musiałem zawrócić, bowiem mimo że nawigacja pokazywała, iż jest przejezdnie, okazało się to g...uzik prawdą - remont trwa w najlepsze. I jeszcze potrwa, z tego co widzę, bo czołgi by miały problem tamtędy przejechać. Skierowałem się więc ponownie do Robakowa oraz Gądek, przed Borówcem odbiłem na Koninko i pojechałem do domu wzdłuż Sypniewa, Głuszyny, Starołęki i znów Lasu Dębińskiego do domu.

A na wspomnianej Dębinie... Dębinello, już obudzony, w towarzystwie :) Zastanawiałem się, czy te żółwie przetrzymają zimę, która była wyjątkowo ostra. Na szczęście dały radę, twarde sztuki. Miło je znów zobaczyć :)


Przynajmniej jest motywacja, żeby częściej tu na chwilę parkować.

Odwiedziłem też Windowsa.


A pod sam koniec spotkałem koszykarko-rowerzystko-telefonistkę. Grzecznie minąłem chodnikiem, nawet się nie odezwałem, choć korciło puścić jakiś kąśliwy komentarzyk :)

Dystans zawiera dojazd do roboty.

Nawet żabawnie

Niedziela, 18 kwietnia 2021 · dodano: 18.04.2021 | Komentarze 15

No proszę. Miało lać (na to się nastawiałem), a tymczasem cały dzień minął pod znakiem suszy. No, może poza wczesnym porankiem, ale wtedy robiłem to, co robić powinno się w niedzielę - spałem :)

Gdy już ruszyłem, z jednej strony było fajnie, z drugiej jednak wiedziałem, że będzie ciężko. Nie przez wiatr, który był dzisiaj nawet do ogarnięcia, ale przez ilość ludzi, którzy ruszyli w świat czując jakiś tam zew wiosny. Było po prostu tłoczno, miałbym nawet czołówkę na Wartostradzie, bo jakaś nieogarnięta grupa kolarzy zamiast jechać gęsiego pasem dla rowerów, robiła to obok siebie. W piątkę. Pewnie gdyby nie mój ryk, aktualnie znajdowałbym się na wyciągu. Nie narciarskim, bynajmniej.

Trasa północno-wschodnia, sporo miejska: Dębiec - Wartostrada - Malta - Warszawska - Miłostowo - Antoninek - Swarzędz - Jasin - Paczkowo - Siekierki - Gowarzewo - Tulce - Żerniki - Jaryszki - Krzesiny - Minikowo - Starołęka - Las Dębiński - Dębiec.

Dawno nie było mnie nad Maltą. A gdy mi się zdarzyło, akurat spuszczono wodę. Dzisiaj więc nadrobiłem.






No i widok obowiązkowy. To się nigdy nie skończy. Aż zwolniłem, żeby wykonać to ujęcie na części tylko i wyłącznie dla rowerów. Jak widać :)

Szmat czasu nie odwiedzałem również Gowarzewa. Miłym zaskoczeniem było odnalezienie nowej paragórskiej miejscówki z owcami.





Źle nie było. Choć miło by było, gdyby choć przez chwilę wiało w plecy :)

A po południu spacer z Kropą. Tym razem Dębina odpadała, bo ilość luda, którą widziałem podczas przejazdu rowerem była nie na moje nerwy. Ruszyłem więc w inne rejony, również niedalekie, czyli okolice cmentarza przy Samotnej. Pies zachwycony.

Napotkany na płocie kotek... cholera wie, czy również.

Natomiast na pewno pełne emocji było spotkanie z żabą trawną. Dla Kropy także - nie wiadomo jak się z takim dziwnym czymś bawić :)

Pozwoliłem sobie na sesję tego grubasa. Lub tej.




Z rzeczy mniej przyjemnych. Zgubiłem jedną słuchawkę "pchełkę". To była kwestia czasu, bo tak się dzieje w przypadku około 97,45% aktywnych (czyli ruszających się) użytkowników takowych, ale i tak smuteczek. Gdy dotarłem do domu wsiadłem jeszcze na rower i objechałem z grubsza trasę spacerową, ale nie znalazłem zguby. Jedyny z tego plus, że mogę sobie doliczyć poszukiwania do dystansu.

Widziałem nieba cień :)

Sobota, 17 kwietnia 2021 · dodano: 17.04.2021 | Komentarze 13

Dzisiaj zauważyłem coś dziwnego. Takie niebieskie coś na górze. Oraz żółte, dość jasne.

Musiałem bardzo się skupić, żeby przypomnieć sobie co to może być. W końcu bingo! To niebo. Oraz słońce. Tak dawno ich nie widziałem, że misja była niełatwa :)

Generalnie miło było znów pojeździć bez deszczu i szosą. Nie narzekałem nawet na wiatr, który był upierdliwy, ale jednak o wiele słabszy niż ostatnio. Nigdzie mi się nie spieszyło, nie cisnąłem, tempem emeryckim wykonałem zachodnią pętelkę: Poznań - Luboń - Wiry - Komorniki - Szreniawa - Rosnowo - Chomęcice - Konarzewo - Trzcielin - Lisówki - Trzcielin - Dopiewo - Dopiewiec - Palędzie - Gołuski - Plewiska - Poznań.

W końcu dało się jakieś ptactwo uchwycić. Bez cudów, ale fajnie było spojrzeć ponownie na myszołowa w locie.


Nie zabrakło saren. Jeszcze na etapie luzu, mogły sobie bowiem zrobić zebranie pod amboną. Raz jeszcze przypominam, że już w maju grube gnoje, mendy i rzeźnicy (wszystko w jednym) będą mogli legalnie strzelać do kozłów, to więc ostatnia okazja, żeby na nie popatrzeć. Mam nadzieję, że szybko nauczą się uciekać na widok człowieka.

Uchwyciłem również sympatyczną dwójkę.



No i wiejski klimat w Trzcielinie.

Mój punkt widokowy w słońcu. Znów.

Jadę, pozdro! :)

A po południu spacer po Dębinie i nad Wartę. Znów trafił się stały bywalec :) Ja tam już przyzwyczajony jestem, Żona mniej, musiałem więc chłodzić emocje, zdjęcie w związku z tym tylko jedno :)

Kropa jak zwykle miała jeden cel :)

Na szczęście tłumów nie było. Uff.

Las był pod ochroną. Sójki we własnej osobie :)

A to już spod domu. Chyba jednak jakaś tam wiosna jest...

A jutro... deszcz.

Pliszkowo

Piątek, 16 kwietnia 2021 · dodano: 16.04.2021 | Komentarze 7

Co tu dużo pisać - czterech liter pogoda znów nie urywała. A wprost: było paskudnie.

Wyjazd poranny, w mżawce. Przez cały wypad albo zanikała, albo zamieniała się w całkiem mocny deszcz. Jednak ani przez chwilę nie było sympatycznie, głównie przez wiatr, który wciąż gnoił.

Trasa zachodnia: Dębiec - Kopanina - Junikowo - Skórzewo - Wysogotowo - Batorowo - Lusowo - Lusówko - Sierosław - Zakrzewo - Dąbrowa - Wysogotowo - Skórzewo - Plewiska - Poznań.

Jako że jechałem Czarnuchem, pokręciłem się troszkę bardziej niż zwykle po brzegach Jeziora Lusowskiego. Tych bardziej cywilizowanych...



...oraz tych zdecydowanie bardziej dzikich, wręcz bagiennych.




W tej całej szarzyźnie ciężko było spotkać jakiekolwiek ptactwo. Myślałem, że skończy się na samotnym, niewyraźnym perkozie...

...ale sytuację uratowała pliszka siwa. Wyjątkowo grzecznie mi się zaprezentowała, aż żal, że światło było zerowe :)

Glut jabłkowy

Czwartek, 15 kwietnia 2021 · dodano: 15.04.2021 | Komentarze 18

Wolny dzień. Deszcz gratis. Nawet nie byłem zdziwiony :)

Lało od rana, i to całkiem solidnie. Na tyle, że odpuściłem poranną jazdę, najpierw idąc z psem na spacer, a potem licząc choć na chwilę przejaśnień. Nic z tego - niebo nawet na moment nie ukazało się zza szarych chmur, a wiatr wiał tak, że trzęsło szybami. Wiosna!

Pozałatwiałem kilka spraw, które mogłem wykonać z domu i około piętnastej trzydzieści stwierdziłem, że chociaż gluta wykonać muszę. Akurat już zaledwie mocno kropiło, przygotowałem więc Czarnucha, ubrałem najgorsze rowerowe ciuchy, włożyłem woreczki śniadaniowe do butów (przegrały z wodą dopiero w połowie drogi) i ruszyłem.

Trasa: Poznań - Plewiska - Skórzewo - rondo przed Dąbrówką - serwisówki - Plewiska - Poznań.

Wiedziałem, że fot za wiele nie zrobię, skupiłem się więc na klasyku, czyli kredkach ze Skórzewa.

Poza tym jedynie deszczowe motywy.

Tu oczywiście wybrałem skrót :)

Opisywałem niedawno rowerzystów jadących pod prąd na DDR-ce na styku Świerczewa i Dębca, fociłem biegacza, jednak dzisiaj uwieczniłem liderkę tępoty :)

Gdyby nie miała parasola, to może bym wyprzedził w ciszy, ale w tym przypadku bałem się, że porysuję sobie kierownicę :) Poszedł w ruch dzwonek, grzecznie pokazałem, gdy już zeszła na trawę, że po prawej jest chodnik, a ta jeszcze zaczęła się plumkać! Tylko nie wiem o co, bo miałem słuchawki :)

Do tej pory jadąc przez Fabianowo mijałem pewien punkt, nie mając czasu na zatrzymanie się. Dziś postanowiłem w końcu skorzystać i nabyć żarło. Fajne miejsce - trzeba najpierw zadzwonić, chwilę poczekać, skądś nagle pojawia się pani i mamy do wyboru kilkanaście rodzajów jabłek, do tego zrywanych w Poznaniu.


Pycha są, porównywalne z tymi z Jabłkomatu. Warto było tachać te dwa kilo na plecach.

No i jeszcze smętne foty ze spaceru. Takie, jaka ta wiosna. Kropa oczywiście kijka nie odpuściła.



Z ptactwa wpadła jedynie zziębnięta zięba :)

Na sznekę

Środa, 14 kwietnia 2021 · dodano: 14.04.2021 | Komentarze 15

Kolejny wypad przedpracowy, w wersji zziębniętej i przewianej. Fuj :)

Wyjazd szosą, przed dziewiątą, na zachód. Trasa opatentowana, polna: Poznań - Plewiska - Gołuski - Palędzie - Dopiewiec - Konarzewo - Trzcielin - Lisówki - Trzcielin - Dopiewo - Dopiewiec - Palędzie - Gołuski - Plewiska - Poznań.

Prócz tego, że było paskudnie i znów ludzie mieli z deklem podczas wyprzedzania, nie zdarzyło się nic nowego. Czyli generalnie nie zdarzyło się nic nowego :)

Odwiedziłem znajomego boćka. Zapracowany jest, nie da się ukryć, latał jak opętany. Skrupulatnie zbierał kolejne gałązki do gniazda...

...namiętnie się drapał...

...raz mnie zaskoczył nagłą ucieczką...

...i chwalił swą brodą.

Widziałem też pierwsze tegoroczne czajki, ale strasznie daleko i nie było szansy na ich wyraźne uchwycenie.

Trafiła się też jedna sarenka, jak to ostatnio - na tle autostrady.
Głodny się zrobiłem, więc w Trzcielinie nawiedziłem sklepik, który zawsze mnie "nęcił" swym wyglądem. Pamiętam takie z przełomu lat 80. i 90. Niewiele się zmieniło wizualnie, choć asortymentu już nie ma nawet co porównywać.


Ale za to jaka pyszna szneka! Co prawda z owocem, więc nie do końca z glancem, ale naprawdę godna.

No a tak ten dzionek wizualnie wyglądał. Mało atrakcyjnie.


No i jeszcze ciekawostka. Co jakiś czas pojawia się tu wątek wiarygodności podawanych przewyższeń. Jako że w nowej Sigmie zafundowałem sobie taki parametr, postanowiłem porównać wartości z GPS-a oraz licznika. I o dziwo... większą wartość pokazuje ten drugi! 205 kontra 132 metry. Z ciekawości zerkałem czy komputerek nie wariuje po drodze, ale nie - co wiadukt (a trochę ich było) to 3-4% wzniesienia, jak w dół to to samo, ale na minusie, na płaskim zero. No i co? Widocznie nie taka równa ta Wielkopolska :)

Dystans zawiera dojazd do pracy.

Pod napięciem

Wtorek, 13 kwietnia 2021 · dodano: 13.04.2021 | Komentarze 18

Dzionek zaczął się średnio. Gdy już zwlokłem się z wyra, gdy zacząłem pić kawę w stanie mało przytomnym i gdy zabrałem za ogarnianie wyjścia na rower przed pracą, przypomniałem sobie, że uszkodzony mam licznik w szosie. Na szczęście (jak się okazało, nie do końca) w Czarnuchu i T-rek(s)ie posiadam taką samą podstawkę, wystarczyło więc wziąć komputerek (trochę uboższy) z pierwszego, ustawić parametry drugiego, przełożyć i... No właśnie. W momencie gdy zatwierdzałem średnicę, licznik nagle się zawiesił i... już nie wstał. Ani zmiana baterii, ani wszelkie możliwe resety nie pomogły - tym samym w przeciągu dwóch dni padły mi dwie Sigmy. Jedna miała prawo, bo spadła, przyznaję. Ale druga to przykład badziewia, jakim jest aktualnie ta firma. Przykre, bo młodzi może lekceważą albo nawet nie znają czasów :), gdy ich sprzęt był nie do zdarcia.

Dobrze, że miałem jeszcze zegarek i telefon, bo inaczej wyjazd nie miałby najmniejszego sensu :) A tak przynajmniej wiem z grubsza, jakie liczby wpisać.

Trasa zachodnia: Poznań - Plewiska - Skórzewo - Wysogotowo - Dąbrowa - Zakrzewo - Sierosław - Więckowice - Fiałkowo - Dopiewo - Dopiewiec - Palędzie - Gołuski - Plewiska - Poznań.

Względem reszty Polski pogoda chyba najgorsza nie była. Wiało wciąż paskudnie mocno, ale za to pojawiło się słońce. Dobre i to. Tak jak wyjątkowo miłe zachowanie kierowcy w Skórzewie, który sam z siebie wpuścił mnie na rondzie, gdy grzecznie chciałem poczekać aż przejedzie. Rąk mi zabrakło, żeby dziękować, bo w tym kraju uprzejmość za kółkiem to towar deficytowy.

Focić nie było czego i już myślałem, że wrócę bez żadnego zdjęcia bez obowiązkowego rowerowego, aż w końcu, pod sam koniec, przykuły moją uwagę drobne punkciki na jednym z wielu imponujących słupów energetycznych pod Plewiskami.


Objechałem toto i aparat w łapę. No i proszę, dowód na to, że każdy się może znaleźć na wysokim stanowisku - wystarczy tylko chcieć :)




Jedno jest pewne - ciężko, żeby zabrakło tu energii do pracy. I jednocześnie dowód na to, że może i mamy ten XXI wiek, ale bez klasycznego klucza ani rusz ;)

Jeszcze fotka dwukołowa, z Więckowic...

...oraz (z wczoraj) bogatka wcinająca chleb nasz powszedni.


Na koniec smętny widok. Tyle pokazują dwa liczniki z włożonymi doń działającymi bateriami.

Sigma to szajs! Najgorsze jest jednak to, że nie ma rozsądnej alternatywy i mam już zamówiony kolejny model. Może tym razem się mile zaskoczę?

Dystans zawiera dojazd do pracy.

Przedsadystycznie :)

Poniedziałek, 12 kwietnia 2021 · dodano: 12.04.2021 | Komentarze 12

Wolny poniedziałek. Brzmi fajnie? Być może, ale punktem dnia była/będzie wizyta u dentysty (jeszcze przede mną). Chyba po tym zdaniu nagle stopniałą chęć komentarzy typu "zazdroszczę"? :)

Pogoda paskudna - wiało tak jak wczoraj, ale za to słońca nie było, do tego kilka razy zlał mnie deszcz. Słodko.

Wybrałem do jazdy Czarnucha. I słusznie, sam sobie dziękowałem za tę decyzję. A trasa to zachodni klasyk z północnymi wariacjami: Poznań - Plewiska - Skórzewo - Wysogotowo - Batorowo - Lusowo - Lusówko - Sierosław - Dąbrowa - Wysogotowo - Skórzewo - Plewiska - Poznań.

Za bardzo pisać nie ma o czym, bo jechało się koszmarnie, a sadysta powoli wzywa, od razu więc fotki. Na początek plaża w Lusowie.

A z drogi doń sympatyczny dostawczak, który dał mi legalną możliwość NIE jechania tym szajsem w Lusowie....

...oraz wiatr, który zrobił własną interpretację plakatu wyborczego (w Dopiewie były wczoraj uzupełniające, po śmierci wójta) - zamiast Paweł Przepióra jest Paweł Przepić. Obietnica? :)

Zanim przejdę do zwierzaków, jeszcze motyw z Poznania, z granic Świerczewa i Dębca. Klasyk klasyków - jednokierunkowa droga rowerowa (druga jest część po lewej) i miłośnik jazdy pod prąd, Codziennie pouczam tam kilku takich.

No i czas na faunę. Potrzeszcz ładnie pozował, nawet udawał wampira...


...poniżej samotny żuraw...

...spokojne kaczuchy z Lusowa...

...oraz ledwo uchwycona kania ruda.


Trafiły się również znów sarenki. Zaraz przy drodze wojewódzkiej w Dąbrowie, nic sobie nierobiące z przejeżdżających aut.





No i na koniec scenka miłosna dwóch gołębi z Lusówka. I niech mi ktoś powie, że te ptaki są paskudne i w ogóle! :)





Fajne, nie? :)

Potem jeszcze musiałem dostać się na Wildę, pozałatwiać kilka spraw. Wybrałem rower, wpadło więc jeszcze kilometrów, choć mam nauczkę - po raz kolejny sobie przypomniałem, że tam się nie jeździ, bo grozi to życiu i zdrowiu. No ale na szczęście udało się uratować przed glebą na śliskim torowisku...

Dobra, czas iść na rzeź :)

Rzeźnicza niedziela

Niedziela, 11 kwietnia 2021 · dodano: 11.04.2021 | Komentarze 12

Jako człowiek, który rowerem przejechał już swoje, dobrze wiedziałem, że odbędzie się dzisiaj dwukołowa rzeź. Na drogi ruszą wszyscy, bo niedziela z dobrą pogodą oznacza, iż naród poczuje nieodpartą chęć odkopania jednośladu i zrobienie tych swoich pierwszych w tym roku pięciu, dziesięciu, a może nawet kilkunastu kilometrów. Oczywiście najlepiej w grupie, jadąc całą szerokością drogi, względnie z latoroślą, której najlepiej wychodzi jazda w poprzek, ewentualnie w najbardziej zatłoczonych miejscach z komórką w łapie, którą albo się cyka foty na Insta lub radośnie gaworzy przez łocapa.

Niestety się nie zawiodłem. Było dokładnie tak, jak sądziłem. Jak zwykle na początku wiosny zaczynam tęsknić za zimą :)

Oczywiście, mogłem wstać o piątej rano i ruszyć przed całym tym cyrkiem. Ale musiałem się wyspać, więc zagryzłem zęby i walczyłem z ludzką tępotą. Czasem musiałem nawet te zęby otworzyć i pouczyć niektórych, bo skończyłoby się tragedią. Z plusów - muszę przyznać, że sporo szoszonów pozdrawiało, co zapewne oznacza, że zimowi ludzie się nie poddali :)

Trasa to południowa pętelka: Poznań - Luboń - Łęczyca - Puszczykowo - Mosina - Żabinko - Żabno - Baranowo - Sasinowo - Mosina - Puszczykowo - Łęczyca - Luboń - Poznań.

Łapy mi opadły nie tylko z powodu tłumów, ale także z powodu polskich realiów. Między Mosiną a Żabinkiem świeża wycinka, w sezonie lęgowym (!), ponownie na terenie Natura 2000, a dokładnie Ostoi Rogalińskiej. No i co z tym można zrobić? Tylko zakląć pod nosem, bo Lasy Państwowe zarządzane przez państwo śmieją nam się w pyski.


Poniżej dowód na to, że drwali jak widać zdolnych mamy :) Oczywiście drzewo mogło tam spaść samo, ale wszędzie dookoła straszy wycinka, więc mam swoje podejrzenie.

Na szczęście "mój" las, na odcinku między Żabnem a Baranowem wciąż stoi. W drodze wyjątku nawet dałem swojego lajka za to, żeby tak zostało. Oczywiście w wersji nie do (a z) Poznania.



Podjechałem na sprawdzony punkt do focenia ptaków, ale niestety chyba zaczyna się za niego dobierać jakaś deweloperka, bo teren wyrównany, a zwierzaków brak. Mam nadzieję, że jednak nie o to chodzi. W końcu teren wydaje się zalewowy. Niech taki zostanie :)




Na szczęście nie wróciłem z niczym - udało się przyuważyć sarny w Sasinowie. Co prawda musiałem się cofnąć i ukryć na polu, ale warto było :)




No i niestety na dziurach w Mosinie wypiął mi się licznik. Spadł na ulicę i zdechł :/ Zanim się zorientowałem, że go nie mam, byłem kilkaset metrów dalej, więc zanim go znalazłem trochę potrwało. Ucieszyłem się, że jest cały, ale mina mi zrzedła, gdy zobaczyłem, że nie działa. W domu obejrzałem go dokładnie: wyleciał jeden ze styków w środku - temat nie do naprawienia. Kolejny nieplanowany wydatek mnie czeka :/

Aha, miałem jeszcze napisać o dzisiejszym wietrze. Ale... chyba się powstrzymam :)