Akcja renowacja

Poniedziałek, 27 czerwca 2016 · dodano: 27.06.2016 | Komentarze 16

Na takie lato ja jak na lato :) Dziś było ludzkie, przyzwoite 20+, ani kawałeczka słońca, a wiatr umiarkowano-do ogarnięcia. Rano przed wyjazdem delikatny deszczyk. Raj na ziemi, gdyby nie świadomość, iż póki co jest to jedynie chwilowe przykręcenie piekarnika pomiędzy jedną a drugą potrawą przygotowywaną przez nawiedzonego kucharza, specjalistę w smażeniu z cyklu "na wiór".

Trasę zrobiłem jedną z tych, którą gdyby mi zakazano to bym tęsknił. Czyli z Poznania przez Luboń, Wiry, Komorniki, Konarzewo, Trzcielin, Dopiewo, Palędzie, Dąbrówkę i Plewiska do Poznania. Przygód na szczęście nie było, więc kończąc audiobooka spokojnie i bez stresu zrobiłem swoje.

Trafił mi się znów wolny dzień, więc po południu postanowiłem zrobić delikatny przegląd crossa, który usyfiony stał sobie w mieszkaniu od czasu ostatniego deszczowego wyjazdu. Niestety, okazało się to, co podświadomie podejrzewałem, ale byłem zbyt nieśmiały, żeby sprawdzić :) W tylnym kole, które dziwnie mi latało od jakiegoś czasu, pękła szprycha. Wypiąłem je, umyłem i pełen optymizmu ruszyłem do rowerowego serwisu na Traugutta, bo do Mosiny (gdzie większość rzeczy po znajomości mam robione ode ręki) nie miałem czasu jechać. Tam niestety zonk - mimo deklarowanej (bo tam też mnie znają z miliarda problemów) chęci pomocy centrowanie plus wymiana byłaby najwcześniej na za kilka dni. Jak zwykle bowiem nasze kochane społeczeństwo gdy tylko zrobiło się gorąco poczuło miętę do rodzinnych wycieczek, podczas których wyszły wszystkie defekty wynikające z używania roweru raz na rok. Wpadłem więc na inny pomysł - od jakichś dwóch lat miałem bowiem na stanie rezerwowe koło do crossa, które zyskałem w wyniku reklamacji pękniętej obręczy w tym pierwotnym. Podpytałem czy jak przywiozę to przełożą mi kasetę na miejscu ("no pewnie!") i sprawa załatwiona.

Tak zrobiłem, wykonałem jeszcze jeden kursik dom-serwis-dom i między sprzedażą dętek do kół 20" oraz trąbek uaktywniłem lekko zapomniane już koło. Ze zdziwieniem jednak stwierdziłem, że ma ono otwór na wentyle presta, co mi lekko skomplikuje przewożenie rezerwowych dętek, no ale cóż. Stare koło zostawiłem do renowacji, a po powrocie testowo pokręciłem sobie jeszcze sześć kilometrów po Dębince (nie wpisuję do statystyk). Przy nierozklekotanym kole nawet mogłem wyregulować hamulce, dzięki czemu znów odkryłem uroki zatrzymywanie się za pomocą klocków, a nie podeszwy. Fajne to :)