Ulgix

Niedziela, 26 czerwca 2016 · dodano: 26.06.2016 | Komentarze 27

W tym kraju nic nie może być normalne, również pogoda :) Różnica temperatur między "wczoraj" a "dziś" to ponad piętnaście stopni, na szczęście w dół. Do tego z palącego słońca nie zostało dzięki bogom nic, za to w rewanżu znów pojawił się bardzo silny wiatr, skutecznie utrudniający poruszanie się do przodu. Jednak z dwojga złego wolę tego gnoja zmuszającego do zaciskania zębów niż gnoja robiącego mi ze łba pod kaskiem jajecznicę.

Do samego wyjazdu zabierałem się dziś i zabrać nie mogłem. Od rano bowiem ciężkie chmury wisiały nad Dębcem, nie mogąc się jednak zdecydować na konkretny ruch w postaci opadu. Oczywiście nastąpił on jak już ruszyłem, dokładnie dwie minuty po tym fakcie :) Jednak nie była to jakaś ulewa, ot, zwykły deszczyk, nawet przyjemnie zraszający pysk. Który zresztą po kilkunastu kilometrach ustał. A że z powodu wolnego dnia nie miałem okazji do narzekań, bo człowiekowi najedzonemu i wyspanemu nie przeszkadza nawet bardzo wolne tempo podczas walki z Urwiszonem, to delektowałem się jazdą. Choć nie ukrywam, gdy nawróciłem i już mogłem poruszać się do przodu, a nie pedałować w miejscu korzystając jedynie z pomocy ziemi krążącej wokół słońca, przyjemność była ciut większa :)

Zrobiłem pętelkę z Poznania przez Plewiska i Gołuski do Dopiewa, gdzie skręciłem na Więckowice i wróciłem przez DK307, odbijając w Wysogotowie na Skórzewo i znów Plewiska. Dawno mnie nie było w tych okolicach, więc postanowiłem na chwilę zatrzymać się przy pewnym znanym, opisywanym już tu wielokrotnie miejscu, żeby sfocić znak "nisko latających czarownic", który jak wynika z moich obserwacji co jakiś czas znika, żeby po odbyciu tajnych misji znów pojawić się na swoim stanowisku. Gdy tak stałem odebrałem telefon od Żony, która akurat dzwoniła z prośbą, żebym powoli zawracał, bo nad Poznaniem słychać pierwsze grzmoty burzy. Na pytanie gdzie jestem odpowiedziałem zgodnie z prawdą: w Fiałkowie, na stacji Poznań Główny :)


Przy okazji - żeby nie było że ściemniam - udało mi się uwiecznić Urwiszona, od literki "N" w lewo na krzakach i drzewach :)

Po południu wybraliśmy się na spacer do mojego "ziomalskiego" Lasku Dębińskiego. Były w tym roku z niego foty zimowe i wiosenne, czas na letnią. A w bonusie kaczuchy, które jak zwykle nakarmiliśmy. Na tę zgraję zeszło pięć sporych bułek, a jeszcze kłapały dziobami o więcej! :)