Korkokręciołki

Poniedziałek, 20 czerwca 2016 · dodano: 20.06.2016 | Komentarze 14

Ze względu na północny wiatr przyszło mi dziś doznać rozkoszy jazdy po mieście. W sumie nastawiony do tematu byłem na wstępie nawet neutralnie, ale po przejechaniu, a w sumie przestaniu, wszelkich możliwych ulic i świateł pomiędzy Dębcem a Sołaczem moja psychika pękła i zamiast pierwotnego planu jazdy do Biedruska i z powrotem skręciłem na Golęcin, a potem wyjeżdżoną już miliardy razem trasą przez Strzeszynek i Kiekrz dotarłem do Rokietnicy. Wszystko byle nie powtarzać tej poznańskiej gehenny podczas powrotu. Za to z satysfakcją stwierdziłem, że na ścieżce przy Koszalińskiej zamontowano już nawet obniżone wjazdy, fiu fiu...

Na trasie do Napachania upolowałem "góry wersja WLKP". Może Mount Everest to to nie jest, ale i tak... nie jest :)

Druga połowa trasy z grubsza wyglądała tak. Po minięciu Napachania:

1.  Wjechałem do Poznania. Po dwóch kilometrach wyjechałem z Poznania.
2.  Wjechałem do Chyb. Wyjechałem z Chyb.
3.  Wjechałem do Baranowa. Wyjechałem z Baranowa.
4.  Wjechałem do Przeźmierowa. Wyjechałem z Przeźmierowa.
5.  Wjechałem do Poznania. Wyjechałem z Poznania.
6.  Wjechałem do Baranowa. Wyjechałem z Baranowa.
7.  Wjechałem do Przeźmierowa. Wyjechałem z Przeźmierowa.
8.  Wjechałem do Wysogotowa. Wyjechałem z Wysogotowa.
9.  Wjechałem do Skórzewa. Wyjechałem ze Skórzewa.
10. Wjechałem do Poznania. Wyjechałem z Poznania.
11. Wjechałem do Plewisk. Wyjechałem z Plewisk.
12. Wjechałem do Poznania! I już z niego nie wyjechałem :)

Tym samym na odcinku kilkunastu kilometrów byłem cztery razy w Poznaniu, a po dwa razy w Przeźmierowie i Baranowie. Jeśli ktoś chce autograf od autora książki "Jak maksymalnie można sobie skomplikować trasę w celu ominięciu DDR-ek" to proszę o info, wystarczy dać znać gdzie podjechać. Zwrot kosztów podróży co łaska, od 100 PLN w górę ;)

Pod klatką dopadł mnie deszczyk. Ostatnie 5 centymetrów prawdziwego hardkora :)

Poznański Rzeźnik Miejski

Niedziela, 19 czerwca 2016 · dodano: 19.06.2016 | Komentarze 15

Niedzielne popołudnie w pracy przebiegało standardowo. Czyli nudno. I irytująco. W pewnym momencie jednym uchem usłyszałem dialog kolegi, sugerujący, że będzie musiał kopsnąć się do oddziału w Luboniu, żeby odebrać pewien niezbędny element umowy.

- Nie, nie będziesz musiał! A wręcz - chętnie się poświęcę i sam pojadę. Znaj mą dobroć! - wydarłem się.

Kolega zadowolony, bo mógł zająć się formalnościami, ja zadowolony, bo wydostałem się na chwilę na wolność... To się nazywa idealny korpozespół. No dobra, przesadzam, bo do tego daleko, ale na potrzeby tego wpisu uznajmy, że tak jest :)

Oczywiście nie miałem zamiaru tarabanić się komunikacją miejską. Za narzędzie podróży obrałem sobie system PRM, szumnie nazwany "rowerem" miejskim. Taki to rower miejski jak świnka morska jest świnką, do tego morską. Korzystam z tego "dobra" dość często w drodze do roboty, nie wpisując tego nigdzie w statystki na BS, bo te 4-5 km w jedną stronę aż żal umieszczać. A poza tym wstyd :) Dziś postanowiłem zrobić wyjątek, bo dystans zapowiadał się godny :P

Ktokolwiek jechał w życiu czymś takim wie, że każde wypożyczenie to potencjalna przygoda. A to coś trzeszczy, coś nie działa, przeskakuje, siodełko nie chce się podnieść, a nawet potrafi samodzielnie obluzować, zdarzyło mi się też. że 200 metrów po starcie odpadł mi pedał... Zresztą, o czym tu mówić, wystarczy spojrzeć:

Plan był taki: ruszam z centrum Poznania na Dębiec, gdzie wymieniam rower. Po co? Bo pierwsze 20 minut jest za darmo, dopiero po ich przekroczeniu pobierana jest astronomiczna opłata - 2 złote. Miasto samo zachęca, w celu zapewnienia płynności, żeby starać się korzystać z jak największej ilości przesiadek, więc cóż, wyszedłem na społecznika :) 

Z Dębca pojechałem dalej, a kręciło mi się na tyle dobrze, że z sadystyczną satysfakcją wyprzedziłem dwóch rowerzystów w "uzbrojeniu", a przed samym Luboniem jeszcze podczepił mi się na kole jakiś sęp. Eh, uwielbiam niedzielny klimacik w tym względzie :)


Najdłużej zajęło mi przypięcie tego czegoś do barierek, szybko zabrałem co musiałem i nawróciłem. Byłem przygotowany, że poświęcę dla idei te dwa złocisze, a tu proszę, wyrobiłem się na "darmówkę". Mówcie mi "mistrzu promocji" :) Na Dębcu znów zmieniłem pojazd i tym samym dodałem do dzisiejszego dystansu jeszcze 14 kilosów. Kosztowały mnie one wiele, bo pomimo, że nic o dziwo dziś nie odpadło to samo ruszenie do przodu tego sprzętu wymagało nie lada sił oraz (samo)zaparcia :)

Średnią wziąłem z Endo, czyli realnie była minimalnie lepsza. A dzwonek i koszyczek będą mi się pewnie od dziś pojawiały w koszmarach sennych :)

Rannik

Niedziela, 19 czerwca 2016 · dodano: 19.06.2016 | Komentarze 27

Niedziele w pracy są na tyle nęcące i motywujące do działania, że aby się do nich mentalnie przygotować nie mogę inaczej niż zafundować sobie przed dwie godzinki rowerowego umózgowienia. Dziś nie było inaczej - start między ósmą a dziewiąta, żeby w samo południe stawić się tam, gdzie powinni tego zabronić. I proszę nie mylić mojego miejsca kaźni z pewną znaną siecią :)

Jechało mi się całkiem spoko, bo powietrze jeszcze nie zdążyło się nagrzać, a i wiatr dał chwilowo sobie spokój i męczył jedynie przez jakieś 80% drogi, a nie jak to zwykle bywa przez 100. Pokręciłem na zachód, przez Luboń, Wiry, Komorniki, Szreniawę, Konarzewo, Trzcielin, Dopiewo, Palędzie, Gołuski i Plewiska. Za Szreniawą zatrzymałem się pocelebrować jeden z ulubionych widoczków na tej trasie.

Przed Konarzewem dobiłem do jakiegoś dziarsko kręcącego górala. Doceniając ambitne pedałowanie zapytałem czy go poholować, na co uzyskałem odpowiedź: "chętnie, ale powiedz jaką masz średnią?". "No, aktualnie kręcę pod wiatr, więc słabo, 28,5 km/h". "Aha, to długo razem nie pojedziemy". No i faktycznie, ale przez kilometr fajnie się gadało o zaletach szosy :)

Pyknąłem "se" również selfie. Poza dziwna, bo cykałem w pośpiechu, słysząc za sobą nadjeżdżający samochód.

W pracy wylądowałem o czasie, myśląc, że to już koniec kręcenia na dziś. Jak się okazało nie do końca, o czym w kolejnym wpisie, który mam nadzieję zdążę dziś jeszcze dodać.

XL

Sobota, 18 czerwca 2016 · dodano: 18.06.2016 | Komentarze 14

Najpierw króciutko o dniu wczorajszym.

Albo nie. Zabrakło mi cenzuralnych słów :)

W każdym razie dziękowałem swoim ostatnim zasobom rozsądku, że na wczesnym, porannym etapie (od "nie pada" do "lekko kropi") postanowiłem jednak zostać w domu. Inaczej szukałbym teraz najbliższego połączenia z Południowego Sudanu czy gdziekolwiek by mnie wywiało i wy-w(i)od-ło. Po raz pierwszy w życiu cieszyłem się, że kręcę na chomiku (33 km, średnia 32,5) a nie w realu :)

Dziś już zrobiło się normalniej, czyli ani deszczu, ani... A nie. Sorry. Zrobiło się normalnie oznacza: deszczu nie było, ale mocny wiatr owszem. Jednak dziękowałem, iż ów Urwiszon dziś pozwala poruszać się do przodu, a nie stać w miejscu. Postanowiłem uczcić ten fakt minimalnie dłuższym kursem, bo ostatnie dwa wyjazdy to "kondomik" w wersji klasycznej, dziś więc powstała wersja XL - czyli zamiast w Dymaczewie jechać prosto skręciłem na Będlewo, gdzie dopiero nawróciłem na Stęszew po dotarciu do krajowej "piątki". Reszta (Luboń, Puszczykowo, Mosina, Komorniki) pozostały bez zmian.

Jak zwykle nie zawiedli moi codzienni towarzysze podróży, czyli kochani kierowcy. Najpierw jadąca przede mną niewiasta, jeszcze na Dębcu, bez sygnalizacji skręciła nagle w prawo. Cóż, nic nowego. Ale że droga była jednokierunkowa, i nie był to bynajmniej kierunek słuszny dla owej pani? W sumie... też nic nowego :) A potem na trasie, gdy zatrzymywałem się kilka razy, żeby przepuścić pieszych na pasach, specjalnie odwracając się za siebie, żeby zasygnalizować, że będę hamował, ze zdziwieniem stwierdzałem, że choćby zwolnienie przed zebrą przekracza zasoby wyobraźni Szanownego Narodu Łaskawie Dosiadającego Swych Rumaków, już nie mówiąc o zatrzymaniu się. Piesi zamiast mi dziękować powinni w sumie dać bęcki, że ryzykowałem ich życie respektując prawo do przekraczania bezpiecznie ulic. Polska - biało-czerwoni!!! :)
Pokaż trasę GPS

Mózgozerowanie

Czwartek, 16 czerwca 2016 · dodano: 16.06.2016 | Komentarze 14

Kadra mi się w pracy pochorowała i za cholerę nie mam czasu na cokolwiek. A w sumie to nawet gdyby ktoś mi dał tę cholerę w łapy to i tak pewnie go bym nie miał. Więc nie chcę.

Na szczęście są jeszcze poranki, podczas których można przewietrzyć mózg i te niecałe dwie godziny poświęcić na coś konstruktywnego, czyli rower. Co prawda wstawanie przed ósmą nie należy ani do najłatwiejszych, a tym bardziej przyjemnych czynności, jednak wyzerowanie umysłu z korpobełkotu jest tego warte.

Dziś bez niespodzianek: tak jak przedwczoraj zrobiłem "kondomika", ale żeby nie popaść w rutynę to odwrotnego, od strony Komornik, Stęszewa. Łodzi, Dymaczewa, Mosiny, Puszczykowa oraz Lubonia. Ptaki grzały, słoneczko pachniało, kwiatki latały - całkowita norma ;) Normą były też niestety korki w Komornikach, z których można by śmiało dziś skonstruować jakiś - jedynie ciut mniejszy od oryginału - chiński mur. Mi się nie chciało, więc jedynie informuję.

Aha, minęło mnie BMW z ulubionymi blachami PZ, wybitnie sportowe, z flagą Niemiec. Odważnie, nie ma co, odważnie... :)

Zakrętus

Środa, 15 czerwca 2016 · dodano: 15.06.2016 | Komentarze 3

Mimo szumnych zapowiedzi mówiących o kolejnym dniu opadów pogoda rano nie masakrowała, a wręcz zachęcała do jazdy. I to szosą. Więc skorzystałem.

Plan był taki, żeby znów pokręcić w okolice Rogalina, ale po minięciu Puszczykowa przypomnialem sobie, że w Mosinie jest remont, co oznaczałoby jakieś kosmiczne objazdy z DDR-kami w tle. Objazdy mi niestraszne, DDR-ki owszem :) Zmieniłem więc lekko plany, zamiast skręcając w lewo jadąc na prawo, tym samym wykręcając klasycznego „kondomika” przez Dymaczewo, Łódź Stęszew oraz Komorniki. Decyzję ułatwiło mi również to, że wiatr był „zmienny”, a czy miał mi wiać cały czas w pysk w tej czy w drugiej wersji było już mniej znaczące.

Nie zawiodłem się. Wiało ciągle w ryj :)

W ryj powinien też dostać jeden młody imbecyl, który bardzo starał się mnie nie zauwazyć przy wyjeżdżaniu swoim czterokołowym gratem z podporządkowanej w Starym Puszczykowie. Finalnie zatrzymał się mordą w połowie ulicy, za co otrzymał „brawa” nie tylko ode mnie, ale i od kierowców. Aaa, i jeszcze – już w Poznaniu – troglodyta uznający, że skoro on jedzie asfaltem wzdłuż ścieżki i chce skręcić w prawo, a ja jestem na łączniku między jej jednym a drugim elementem to... on ma pierwszeństwo. Eh, na szczęście znam już polskie realia, za wczasu zahamowałem, a nasz bohater otrzymał kilka lekcji tego jak po łacinie mówi się słowo „zakręt”... :)

Średnia o dziwo na granicy krytyki.

Glut przejazdowy

Wtorek, 14 czerwca 2016 · dodano: 14.06.2016 | Komentarze 47

Mimo że do roboty miałem dziś wcześniej niż zazwyczaj, bo na dwunastą, to udało mi się wbić w lukę między jednym deszczem a drugą burzą. Ma się to szczęście raz na miliard lat.

Oczywiście wybrałem się crossem, a skoro jedynie wykonałem gluta to dystans jedynie lekko przekroczył trzy dychy. Był bardzo nieskomplikowany, bo prowadził przez Luboń do Puszczykowa, gdzie skręciłem na Mosinę i z powrotem przez Luboń na Dębiec.

W Mosinie przy ulicy Mocka jak się okazało zakwitł remont torowiska oraz przejazdu kolejowego. Ja co prawda widziałem znaki twierdzące, że droga jest zamknięta, ale kto by tam wierzył?

No, cholera, uwierzyłem, gdy zobaczyłem zasieki. Całkowicie nieprzejezdne. Ale spróbowałem, zagadując jednego z robotników:

- Mogę tak szybko przejść?
- Nie!
- ...czyli mogę?
- Tak!

Zawsze ceniłem sobie takie podejście do tematu konsekwencji w poglądach :)

Przeczołgałem się z rowerem pod pachą i tym samym nie musiałem zawracać, bo wtedy trafiłbym na burzę, która zakwitła jakiś czas po moim przyjeździe do domu.

BUUUUMM!

Poniedziałek, 13 czerwca 2016 · dodano: 13.06.2016 | Komentarze 20

Znów człowiek ma w robocie nawał obowiązków i za cholerę nie ma czasu zająć się czymś pożytecznym. Czyli Bikestatsem :) W związku z tym znów wpis krótki niczym ubiór grzybiarki na Trasie Katowickiej.

Wybrałem się dziś crossem. W sumie to cud, że w ogóle wyruszyłem, bo od dziewiątej padało, na tyle jednak lekko, że zdecydowałem się na kursik z opcją powrotu gdybym musiał zakładać czepek. O dziwo jednak na trasie się rozpogodziło i plułem sobie w brodę (bez zarostu, bom nie hipster), że nie wybrałem szosy. Na końcu jednak znów zaczęło kropić z nieba, co trochę poprawiło mi samopoczucie. Ot, paradoks :)

Zrobiłem dawno nie wykonywane w tym formacie kółeczko przez Starołęcką (crossem mniej boli), Głuszynę, Koninko, Gądki, Dachową, Krzyżowniki, Tulce, Jaryszki, Krzesiny i znów Starołękę, którą jednak przeciąłem przez Lasek Dębiński (w końcu trzeba korzystać z okazji niekręcenia szosą).

Aaaaaaa, bym zapomniał najważniejszego! Rano gdy pompowałem przednie koło nagle nastąpiło wielkie i głośne BUUUUMM! Przesadziłem z barami. Zdarzyło mi się to po raz pierwszy w życiu, więc niniejszym uznaję to za dobry pretekst do mało rozbudowanego tytułu tego wpisu. Zamach przeżyłem, wymiana dętki poszła sprawnie.

Lekko, bo ciężko :)

Niedziela, 12 czerwca 2016 · dodano: 12.06.2016 | Komentarze 8

Wczoraj wieczorem spotkaliśmy się u nas z parą dobrych znajomych, którzy niestety niedługo wyprowadzają się z Poznania. Z założenia jak to zwykle w teorii miało być „symboliczne jedno piwko”, co oczywiście nie mogło się udać :) Przy okazji mieliśmy obejrzeć mecz Anglia – Rosja, ale jak się okazało nie doceniłem pazerności Solorza i jego Polshitu. Sądziłem, że jeśli mam w kablówce co najmniej cztery kanały sportowe tej stacji, za które płacę całkiem niemało to będę miał szansę na zaliczenie czegoś więcej niż wszystkich trzech meczów Polaków (łącznie z tym o honor) oraz finału. Ale nie, musiałbym nabyć jeszcze trzy kolejne. Podziękuję, pan Solorz niech się udławi, transmisje w necie są może marnej jakości, ale przynajmniej moralnie czuję się dobrze :)

Rano… No niekoniecznie powinienem ruszać :) Zrobiłem to zaraz po śniadaniu. Czyli o trzynastej.

O dziwo jechało mi się rewelacyjnie, głównie dzięki pogodzie – temperatura nie przekraczała dwudziestu stopni, a wiatr chyba przestraszył się kolejnych przezwisk, bo wyluzował i dał żyć. Rzadko piszę takie słowa, więc proszę je gdzieś odnotować ku potomnych :) Zrobiłem trasę w tę i z powrotem, z Dębca przez Luboń, Puszczykowo, Mosinę, Rogalinek, Rogalin, Świątniki, za którymi, na wysokości bigosu i flaków jak zwykle nastąpił nawrót.

Jak na niedzielę zdziwił mnie spory ruch. I to nie rowerowy, choć ten standardowo w weekend eksplodował niczym przeciętny członek ISIS, ale samochodowy. W Rogalinie auto na aucie, a tam, gdzie zazwyczaj cieszę się pustymi drogami dziś pojawiały się korki. Tyle w temacie mody na sportowe spędzanie wolnego czasu :)

Średnia wyszła całkiem ok jak na jazdę solo. Pewnie niejeden aktywny alkoholik wciągnąłby z tego swoje jedynie słuszne wnioski, ale nie idźmy tą drogą :)

Od jutra zapowiadane są deszcze :/

Urwiszon

Sobota, 11 czerwca 2016 · dodano: 11.06.2016 | Komentarze 9

Wiatrzysko nie odpuszcza. Co prawda dziś lekko, ale to baaaardzo lekko osłabło, jednak duło na wolnej przestrzeni tak, że mi prawie cyferki z licznika powyrywało :) Jako że miałem sporo czasu na myślenie to udało mi się wymyślić dla gnoja nazwę - właśnie tytułowe Urwiszcze. Czemu - mam nadzieję nie muszę rozwijać. Od dziś dodaję to do mojego słownika, a jak się wkurzy to już jego sprawa. Bardziej wredny nie może być :)

Zrobiłem ponowny test trasy z przedwczoraj - czyli najpierw 10 kilosów przez miasto, potem nową DDR-ką wzdłuż Koszalińskiej do poznańskiej części Kiekrza, następnie Starzyny, Rokietnica, Napachanie, Kobylniki, koło wiatraka w Rogierówku (zostaję fanem tej hopki), znów Kiekrz, potem Słupska i pewna korekta, bo końcówka przez Przeźmierowo oraz Plewiska (upojne czekanie na przejeździe, choć dziś lajtowo, jedynie dwa pociągi tu i jeden na Dębcu). Jest ok, choć fajnie by było gdybym choć przez sekundę miał podmuch w plecy. Ale prosić się nie zamierzam, więc skończyło się jak się skończyło :)