S(ar)ennie

Piątek, 24 lipca 2020 · dodano: 24.07.2020 | Komentarze 13

Miło mi jest oświadczyć, że po miesiącach poniżeń, walki z wiecznym wmordewindem, wkurzania się na niesprawiedliwość dziejową, marną ludzką egzystencję i odczuwania bólu istnienia, dzisiaj w końcu, po raz pierwszy od niepamiętnych czasów, trafił mi się SPRAWIEDLIWY wiatr. Czyli taki, który wieje w pysk w jedną stronę, a pomaga w drugą. Do tego z południa, czyli z kierunku, który lubię i szanuję wielce, gdyż prócz Lubonia i Mosiny nie ma wąskich gardeł (te oczywiście były i skopały wynik) oraz konieczności pchania się przez cały Poznań. Cóż mogę napisać w tym wyjątkowym momencie? Po prostu dziękuję i padam do nóżek :)

Może była to jakaś rekompensata za niewyspanie? Bowiem nie dane mi było odespać tego, co należne - bowiem Kropa przez połowę nocy polowała na muchę, bezskutecznie. Prócz tego, że budziła nas co chwilę. 

Trasa: Poznań - Luboń - Łęczyca - Puszczykowo - Mosina - Sowiniec - Baranowo - Żabno - Żabinko - Mosna - Puszczykowo - Łęczyca - Luboń - Poznań, dokładnie tak jak na Relive.

Ważne info dla miłośników tej wariacji - odcinek przy wyjeździe z Mosiny do Sowińca jest nieprzejezdny. Rozkopane na całego, zakaz wjazdu, zorganizowany objazd przez dziurawą piaskową drogę. Wybrałem spacer chodnikiem, a na pytanie, jak długo potrwa rozpierducha, otrzymałem odpowiedź "łoooo, lepiej nie pytać". Super :/ Wielka szkoda, bo to jedne z moich ulubionych terenów, na co potwierdzenie otrzymałem również dzisiaj. Najpierw przeleciała mi przed nosem jedna sarna, więc dałem po hamulcach, żeby uchwycić chociaż jej tylne kopyta. Finalnie udało się dwie w całej okazałości, jedną z zooma, nawet w pozycji "na kleszcza"...


...a drugą niemal pysk w pysk, bo gapa się cofnęła, myśląc, że już pojechałem. Nie wiem, kto był bardziej zaskoczony :)


Popatrzyłem sobie w te niewinne ślepia, spojrzałem na grację ruchów i od razu myśli poleciały mi w kierunku rzeźników, czyli myśliwych. Jakim trzeba być mentalnym zwyrolem, żeby z własnej woli wybierać sobie pasję polegająca na mordowaniu niewinnych zwierząt, które jedyne czego pragną, to mieć święty spokój? Jak trzeba mieć nasrane we łbie, żeby się tym szczycić i uznawać to za sport? Tego nigdy nie ogarnę. A skoro jesteśmy przy temacie, to tutaj link do wywiadu z pewnym tłuścioszkiem, któremu pomyliły się ambony. Warto posłuchać "argumentów" za "pozyskaniem", czynieniem sobie ziemi poddanej i tym, że cierpienie jest częścią życia, a w sumie to ludzie odczuwają je bardziej, więc o co chodzi? Normalnie etiuda bezmózgowia.

Jeszcze tylko obowiązkowa fota z rowerem...

...info, że znów do pracy na dwóch kółkach, i można kończyć wpis :)