Rowerowe podsumowanie 2019 roku

Wtorek, 31 marca 2020 · dodano: 31.03.2020 | Komentarze 14

OK, czas było w końcu wykonać podsumowanie roku poprzedniego. Nie da się ukryć, że mi się nie chciało. Sam sobie bowiem wymyśliłem format analizowania miesiąc po miesiącu, co tym razem mnie przerosło - za dużo tego, a i w pracy czasu brakowało. Jednak przylazł koronawirus i "pomógł", choć lekko nie było. Ale obiecałem, że powstanie do końca marca, więc jest :)

Proszę Państwa, oto mój rowerowy rok 2019. Rekordowy.

To po kolei.

STYCZEŃ

Zaczął się... deszczem. Jak to ostatnio w styczniu. Pierwszy wypad tego roku był miksem tonięcia, czekania i podziwiania tęczy. Kolejne nie lepsze Ot, klasyczna zima :)


Potem jednak zaczęło być bardziej konserwatywnie, co mnie kilka razy zaskoczyło na trasie. A potem w ogóle nie dało się kręcić. W związku z pogodą trafiły się więc wszystkie trzy bezrowerowe dni w roku (śnieg i znaczne oblodzenie - za duże ryzyko).



Do tego wiało.

Jednak generalnie sprawy rowerowe zeszły na plan dalszy w połowie miesiąca, bowiem serducho łopotało, gdy Kropa została poddana sterylizacji - tak dla zdrowia, jak i z rozsądku. Jak się okazało, nasz czworonożny hardkorowiec przeżył operację lepiej niż sądziliśmy :)


LUTY

Znów kilka ataków zimy.

Do tego miałem okazję się przekonać, że na drogach Polacy plus Ukraińcy to 200% najgorszego z najgorszych.

Zgubiłem telefon - "znalazł się" po kilku dniach u pewnego dziadka, po tym jak zgłosiłem jego lokalizację (ma się swoje sposoby) na policję oraz bombardując informacjami o grożących sankcjach. Pan wymyślił historię tak kreatywną (poślizgnął się na śniegu, spadł akurat na mój telefon, potem był prawie w śpiączce, więc nie mógł odebrać i poinformować o zgubie), że aż mu darowałem :) Z rzeczy duchowych: świętowałem tłusty czwartek :)


MARZEC

Miesiąc, w którym się działo. Kręciłem w sumie po czterech województwach. Początek to oczywiście Wielkopolska, następnie wypad w rodzinne strony, czyli atak na Sudety...



...a w końcu lekko szaleńcza misja pojechania do kuzynki na chrzest... rowerem :) Problem w tym, że impreza odbywała się w województwie łódzkim, w Sulejowie pod Piotrkowem Trybunalskim. Ale co to dla mnie - misterny plan polegał na dojechaniu do Sieradza pociągiem, a potem miało być już z górki, nawet z kokonem za czterema literami. Taaa, miało :) Jak zwykle anioł tkwił w szczegółach, a były nimi tym razem antystandardy rowerowe we wspomnianej miejscowości, a nade wszystko w Zduńskiej Woli, których powstydziłyby się kraje trzeciego świata. Jakoś się jednak udało :)







Pokręciłem się później jeszcze troszkę po okolicach...




...a podczas powrotu wpadłem jeszcze na chwilę do Warszawy.

Pod koniec miesiąca czuć już było wiosnę.


KWIECIEŃ

W pełni zakwitł "sezon". Śmieszki się zakorkowały, nie tylko rowerzystami.



Pierwsza połowa miesiąca to jeszcze klimaty pozimowe - raziło łysymi drzewami, trzeba było więc częściej wpadać do lasu w wyczekiwaniu na zieleń.




Za to gdzieś w połowie kwietnia jak się zażółciło rzepakiem, tak można się było cieszyć pięknymi barwami przez wcale niekrótki okres.

Nawiedziłem na dłużej Kórnik...

...oraz Radzewice, gdzie zainstalował się mój Ojciec, żeby spragnionego napoić i przywieźć jedyne piwo, jakie może pić, czyli bezglutenowe.

Przy okazji wpadł kurs (już z Żoną i Kropą) do Rezerwatu Krajkowo.



MAJ

Początek to miks mgieł, deszczu i wciąż eksplodującej zieleni. Przykładowo siódmego maja na termometrze były... cztery stopnie.



Jednak wydarzeniem miesiąca było moje wyjście na chwilę z pracy do sklepu i powrót z... Czarnuchem pod pachą :) Decyzja spontaniczna, ale też wcześniej pożądana, gdyż mój cross już ledwo zipał. I jak najbardziej udana :) Testy trwały i trwały, udało się zdobyć m.in. K2 :)



Kropa również nie narzekała.


CZERWIEC

Zaczęły się upały :/ Piekarnik zdecydowanie przesadził.


Tak samo jak żyjący wtedy jeszcze minister Szyszko.

Uratowałem jeża...

...a w połowie miesiąca wpadła seta przez Czyściec :)

Razem z Kropą szukaliśmy ochłody w WPN-ie, nawet udanie.




W okolicy Puszczy Zielonka natrafiłem na ziomalkę...

...a Kropa na lustro :)

Był i kangur...

A pod koniec wpadła Przełęcz Karkonoska, jak zwykle paskudna i średnio warta uwagi, szczególnie gdy trzeba z niej zjeżdżać bez sprawnych hamulców :)



Za to przy okazji dokonane zostało historyczne styknięcie się Dębicy i Schwalbe, co oznacza, że spotkałem kolegę Morsa... schodzącego z górki :)


LIPIEC

Zaczął się w górach, czyli zaczął się fajnie.


Potem wpadło trochę WPN-u, szachtowego terenu oraz poznańskich jezior, czyli wciąż trwało "fajnie".


Natomiast pod jednym z moich filmików na YT było już... rodzimie, czyli niefajnie :)

Poza tym - raz znalazłem opiekę koło Maryi, gdy lało :)

Przetestowałem też hulajnogę, pożyczoną od kumpla - spoko sprawa, bo samowolka kompletna, byle nie dawać Polakom :)

Pod koniec zakopałem się jeszcze w drodze do Rezerwatu Krajowo, a także eksplorowałem dalej poznańskie lasy.



Podziwiałem też piaskową wystawę na Malcie.

A, i trafił się lisek.


SIERPIEŃ

Wpadła seta z BUS-em, do... kościoła :) Tego w Nekli, bardzo ciekawego. Oprowadzenie przez proboszcza załatwiłem na miejscu, na cuda potrzebuję więcej czasu :)


Potem góry, bo już wypadało wpaść w rodzinne strony.




Po powrocie przekonałem się, że "sezon" wciąż trwa...

...a gdzieś na trasie dostałem prezent rowerowy od pana posła.

Zaczęły się dożynki!!!! :)

Zając wpadł gratis.

Pod koniec miesiąca trafił się solidny huragan.


WRZESIEŃ

Dożynek ciąg dalszy (nawet się okazało, że urzędnicy w Dopiewie znają z tego mojego bloga) :)



WPN-u ciąg dalszy :)



Wiatru ciąg dalszy :)

Na tory wróciły parowozy do Wolsztyna...

...a kierowcy BMW trzymali swój rodzimy poziom.

Gdzieś przy okazji udało się obejrzeć mecz Ligi Leszczów, czyli Luboński KS kontra Las Puszczykowo :)
Na wsiach otwarto nowe drogi rowerowe :/

A lasy się jesieniły.


PAŹDZIERNIK

Jesień. Wiało, padało. Mgliło.

Potem pogoda zluzowała, co ucieszyło przyrodę.

Udało się w końcu odwiedzić Muzeum Rolnictwa w Szreniawie. O dziwo mega, mega ciekawe.

Pozwiedzało się poznańskie jeziora...


No i odbyły się wspomniane wcześniej wybory.

Musiałem odreagować, jadąc w góry. A tam trafiła się... spóźniona dożynka :)



A pod koniec miesiąca zamgliło, potem znów zafajniło, by finalnie przymrozić. Ale chill :)


LISTOPAD

Zaczął się bardzo średnio - pogrzebem. Ale był też fajny motyw, czyli możliwość oprowadzenia kolegi Lapeca po Szachtach :)

Potem pogoda nie motywowała nikogo...

...choć trafiły się i prawdziwe morsy :)

Nadleśnictwo Babki robiło swoje.

A w Luboniu świat się skończył - powstał pierwszy (i jedyny) kontrapas! :)

Udało się w końcu zgrać na wspólny wypad z Kamilem.

Mimo obaw, że się nie uda, zaliczyłem również pozycję obowiązkową, czyli poznańską wystawę makiet kolejowych.




GRUDZIEŃ

O dziwo zaskoczył :)

Nie, nie, to akurat w Luboniu nie dziwił :)

Warunkami też niespecjalnie.


Przynajmniej na początku, potem bowiem zaczęło się robić jakoś tak lepiej.

A ja, choć nie planowałem, ale będąc motywowanym przez głównego kibica, czyli BUS-a, z którym udało się nawet wykonać mglisty wypad...

...oraz mimo całkowitego skatowania T-rek(s)a, co skutkowało przesiadką na Ventyla...

...jak i kręcenia Czarnuchem w warunkach każdych...


..czy załamania rąk w temacie babkowych wycinek...

...zakończyłem z sukcesem ten rok. Wpadł przy okazji rekord miesięczny - 1913 kilometrów.

Oficjalny wynik roczny: 20 067 rejestrowanych kilometrów. W tym tylko trzy sety :)

DZIĘKI WIELKIE WSZYSTKIM ZA MOTYWACJĘ! :)

Oto cała stajnia, którą zakatowałem:

Kropa też miała swoje eldorado. Łącznie rejestrowanej piechoty wyszło 1150 kilometrów. Plus oczywiście zapewne tyle samo nierejestrowanych :)

Motywator uszny: 158 przesłuchanych płyt muzycznych. Tu bez szału. Ale literacko jest lepiej ciut lepiej: 12 książek przeczytanych, 14 przesłuchanych. Jak na naprawdę ciężki rok, pod każdym względem, uważam to za wynik, który ujdzie :)

Wyrzut sumienia nie tyle się zmniejszył. ile powiększył :)

Czego zabrakło? Wypadów typowo wakacyjnych, rodzinnych, nierowerowych, oczywiście prócz tych w Sudety. Były nawet zaplanowane wakacje na jesień, ale czynniki zewnętrzne zrobiły swoje.

Ten rok, jak już wiemy, będzie ciężki. Rekordów nie przewiduję.