Byczo

Sobota, 29 września 2018 · dodano: 29.09.2018 | Komentarze 9

Prócz poczucia rześkości z samego rana (sześć stopni, potem już zdecydowanie lepiej), cała dzisiejsza eskapada - mimo solidnej porcji wgryzania się w miasto - pod względem aury bardzo mi pasowała. Najważniejszym elementem był wiatr, uwaga, uwaga, słaby, który nie przeszkadzał w jeździe. Taka odskocznia od codzienności :)

Wykonałem północno-zachodnie kółeczko, z Dębca przez Hetmańską, Jeżyce, Golęcin, Strzeszynek, Psarskie, Kiekrz, Rogierówko, Kobylniki, Sady i Swadzim (czyli szybka SS-ka), Batorowo, Lusowo, Zakrzewo, serwisówki oraz Plewiska do Poznania. No i generalnie muszę odszczekać to, co napisałem kilka dni temu w temacie DDR-ki przy Koszalińskiej - ku mojemu niezmiernemu zdziwieniu (pozytywnemu) ktoś ją co jakiś czas oczyszcza z liści i innego syfu. Tym samym nie tylko jestem w ciężkim szoku, ale i wyrażam szacuneczek dla decydentów w tym temacie. Brawo.

A skoro już jesteśmy w temacie ścieżynek... Gdy jechałem sobie ulicą Przybyszewskiego i zatrzymałem się na światłach przy skrzyżowaniu z Bukowską, coś mnie tknęło, żeby cyknąć fotkę jednej z najbardziej abstrakcyjnych śmieszek w Polsce, typowej zemście Grobelnego. O tej:

Znajduje się ona dokładnie... pośrodku ulicy, jest dwukierunkowa (!), kończąca się nagle i tak oznakowana, że człowiek rozsądny (czyli ja) jej po prostu nie zauważa, bo po pierwsze ciężko widzieć coś, co nie jest na prawo od kierunku jazdy i nie jest poprzedzone zakazem, a po drugie - bo się zauważać nie chce :) Tak było i dziś. Chwilę po wykonaniu zdjęcia ruszyłem i najpierw usłyszałem za sobą upojny dźwięk klaksonienia, a po chwili wyprzedziła mnie na gazetę Skoda (o dziwo nie BMW i o dziwo na poznańskich, a nie PZ-towskich blachach). Traf chciał, że chwilę później znów było czerwone, więc miałem okazję zobaczyć owo auto przed sobą. Oczywiście po zatrzymaniu jeszcze specjalnie zjeżdżające maksymalnie na prawo, coby nie przyszło mi na myśl, żeby się z nim zrównać. Pomachałem głową tak, żeby to było zauważone i... doczekałem się :)

Z auta wyszedł w swej łaskawości byczek. Lat 40+, brzuch piwny, pysk nalany, bluza Lecha. Już wiedziałem, że będzie ciekawie :) 

- Koleś, tam masz ścieżkę! - usłyszałem, a było to połączone z występem artystycznym z machaniem łapami w roli głównej.
- Wiem. Taka gówniana. No i co?
- No to nią trzeba, k... jechać!
- Sam sobie jeździj jak chcesz. A przy okazji może nie będziesz stwarzał zagrożenia w ruchu...
- Ty masz k... obowiązek!
- A widziałeś, gdzie ona się kończy? Nie? To podpowiem: w dupie - tu wyraziłem się może nie do końca precyzyjnie w temacie rowerowej infrastruktury, ale niestety prawdziwie :)
- K..., jaki ty jesteś rozje...ny!
- Dziękuję. I wzajemnie. A takie teksty możesz sobie puszczać na meczu. Poza tym pakuj się, bo jest zielone.

Kto wie, jak by to się dalej potoczyło, gdyby nie owo światło. Ja zdążyłem jeszcze tylko cyknąć na wszelki wypadek rejestrację Skody, bo kilka skrzyżowań było jeszcze przed nami, ale już się nie spotkaliśmy (w sumie szkoda). Miałem tylko wrażenie, że gdy już jechałem DDR-ką, która była po mojej stronie, usłyszałem dźwięk klaksonu, jednak czy było to "pozdrowienie" dla mnie - ciężko powiedzieć.

Na drugim biegunie ludzkich relacji znalazłem się jakieś dziesięć kilometrów dalej, na Psarskim, gdy jak zwykle widząc, że ktoś się męczy jadąc za mną i bojąc się wyprzedzać na łuku, dałem znać łapami, że śmiało może to robić, bo nic nie jedzie z naprzeciwka. Kierowca nie tylko mi podziękował zza szyby, ale dodatkowo jeszcze światłami. Można kulturalnie i miło? Można. Trzeba tylko chcieć :)