Ostatki na dzikim zachodzie

Piątek, 26 czerwca 2020 · dodano: 26.06.2020 | Komentarze 18

Będąc świadom prognoz (czasem się sprawdzają), jak i ograniczeń czasowych, wykonałem ponownie heroiczny wyczyn polegający na wyjściu z łóżka w środku nocy. 6:30 rano zdecydowanie zasługuje na to miano.

Ruszyłem jakoś po siódmej, wyjątkowo najedzony, żeby mieć siłę na szybką ucieczkę przed ewentualnymi piorunami. Uprzedzając fakty – na szczęście nie miałem ku temu okazji. Choć kilka razy sądziłem, że słońce, które co chwilę znikało za czarnymi chmurami, zrobi to na dobre.

Taktyka na wyjazd była jasna: brak taktyki :) Postanowiłem na kręcenie dookoła Jeleniej Góry, tak, żeby w każdej chwili móc zawrócić. Najpierw skierowałem się (przez Łomnicę oraz Miłków) na Karpacz. Co prawda miałem chęć wjechania na samą górę, ale widok na Karkonosze, a w szczególności na zamgloną Śnieżkę, lekko mnie utemperował. Oczywiście z czasem się wypogodziło.





Finalnie dojechałem do wysokości kościoła oraz deptaka (który jeszcze nie tak dawno temu deptakiem nie był) i pofrunąłem w dół, odbijając w pewnym momencie na Ścięgny. Przypomniałem sobie bowiem o jednym z pierwszych w Polsce przybytków z gatunku Western City. Dawno mnie tam nie było, ostatnio na specjalne zaproszenie jakoś w początkach studiów. Oj, pozmieniało się. Czy na lepsze – nie wiem, na pewno na bardziej obszerne :)





Zjechałem do Miłkowa, a że sytuacja pogodowa zaczynała się chwilowo klarować, to wybrałem się jeszcze do Sosnówki…


...oraz Stawów Podgórzyńskich, gdzie prawie uciekł mi spod nóg perkoz :)




Końcówka to Cieplice i dokrętka przez Czarne do centrum. Burzy oczywiście nie było, a jedynie lekko pokropiło kilkanaście minut po moim powrocie.

Koniec tego krótkiego wypadu w rodzinne górki. Swoje zrobiłem, trochę pokręciłem się po starych śmieciach, zaległości rodzinne zostały nadrobione. Jelenia Góra pożegnała mnie dość zabawnie, bo wiecem "do Dudy" na Placu Ratuszowym. Z ciekawości obszedłem go dookoła – a że zapewne nie wyglądam jak typowy zwolennik partii rządzącej, to mam wrażenie, iż jeśli spojrzenia mogą kroić, to aktualnie byłbym już kotletem mielonym :) W sumie szkoda, że póki co idzie cisza wyborcza, bo pooglądałbym sobie jeszcze kilka takich materiałów z ”Wiadomości” (jestem wiernym fanem tego kabaretu z marnymi aktorami i "dziennikarzami") jak ten, który - gdy oglądałem ”na żywo” - prawie skończyłby się interwencją dentysty, tak nisko mi szczęka opadła. A sądziłem, że TVP już dawno przekroczyła ostatnie granice oddzielające dziennikarstwo od partyjniactwa. Jak widać są one szersze niż sądziłem :)

A żeby nie kończyć pesymistycznie, na sam koniec panorama Jeleniej Góry widziana z wieży widokowej na Wzgórzu Krzywoustego. Zawitałem tam wczoraj, po raz pierwszy po remoncie. Kiedyś w tym miejscu były: syf, kiła i mogiła, co nie przeszkadzało w bywaniu tam z różnymi ludźmi w różnych konfiguracjach. A ile osób się z niej rzuciło, kończąc żywot - nie zliczę. Osobiście znałem tylko (czyli aż) jedną taką personę. Eh, a miało nie być pesymistycznie :)



Tam, gdzieś na drugim tle, się wychowywałem. Nie, nie w kościele! :)

TUTAJ Relive.