"Pedał, dziwka" plus Sebixik gratis :)

Piątek, 20 lipca 2018 · dodano: 20.07.2018 | Komentarze 24

Wróciła względna normalność, czyli zaczynam znów - póki co - kręcić codziennie.

Co ważne: udało mi się lekko oszukać wiatr: rzadko bo rzadko, ale czasem i to wychodzi. Tym samym z grubsza było pół na pół z powiewami, głównie przez to, że postanowiłem olać niby północno-zachodni kierunek miażdżenia i wyruszyć na "kondominium" (Poznań - Komorniki - Szreniawa - Stęszew - Łódź - Dymaczewo - Mosina - Puszczykowo - Luboń - Poznań), czyli rejony południowe. Zanim się gnój zorientował - zrobiłem swoje. A jechało się nawet sympatycznie, bo w wakacje wioski i lokalne zadupia są całkiem przejezdne - prócz Lubonia oczywiście ;)

W Witobelu, czyli takiej wiosce zaraz za Stęszewem, zobaczyłem coś, na widok czego zrobiłem nagłą nawrotkę. Cenię sobie bowiem sąsiedzkie inicjatywy. Ta tutaj ma zdecydowanie jakieś grubsze podteksty :)


Od razu skojarzyło mi się to z bohaterskimi akcjami poznańskich prawdziwych Polaków (tych najprawdziwszych i najbielszych), którzy co jakiś czas pod osłoną nocy na płocie domu prezydenta Poznania umieszczają podobne pozdrowienia (z tego co pamiętam "pedał" i "zdrajca"), a jego żona już została w podobny sposób nazwana "aborcyjną k...". Choć tu skala wydaje się bardziej przyziemna :) Żeby było jeszcze bardziej smakowicie - dom z tyłu to prawdopodobnie część terenu, na którym znajduje się ubojnia drobiu o intrygującej nazwie "Jądrex". Od razu informuję - to nie moja akcja, bo choć do rzeźni mam stosunek grupowy (pozamykać wszystkie), to tego typu inicjatyw nie pochwalam :)

To jednak nie koniec atrakcji - gdy wsiadałem na rower, nagle wyłonił się pędzący grubo ponad setę na terenie zabudowanym sportowy samochód, w ten sposób wchodzący w zakręt, że praktycznie znalazł się w całości na przeciwległym pasie ruchu. W pierwszej chwili chciałem uwiecznić tego asa na fotce, ale zrezygnowałem, bo mimo telefonu w ręce przy takiej prędkości niewiele bym uchwycił. Spojrzałem tylko za siebie i ruszyłem. Jakiś kilometr dalej pojawiło się po mojej lewej... dokładnie to samo auto, a z niego wychylił się najbardziej klasyczny z klasycznych Sebixów (czapeczka, koszulka Kolejorza, te sprawy), który lekko piskliwym jak na swoje gabaryty głosikiem zagaił:

- Tej, robiłeś mi zdjęcia?
- Słucham? O co ci chodzi?
- No wcześniej jak stałeś - robiłeś mi jakieś zdjęcia?
- Nie no, nic nie zrobiłem - odparłem, zresztą zgodnie z prawdą.
- No to ok, sorry. Nara.
- Nara...

To się nazywa człowiek wielkiej wiary :) Poleciał dalej, oczywiście z piskiem opon, Co prawda narodziło mi się w głowie kilka zagadnień, typu: od kiedy to jesteśmy na "ty" (bo z taką inicjatywą na trasie wychodzę jedynie w przypadku rowerzystów) albo: czy napis na płocie w sumie nie spełnia kryterium uwiecznienia tego ziomusia, ale... jakoś postanowiłem ugryźć się w język. Ciekawa mieścina ten Witobel, nie powiem :)