PZ-ygody

Czwartek, 7 grudnia 2017 · dodano: 07.12.2017 | Komentarze 8

Jeśli chodzi o kolejne korekty pogodowe względem ostatnich dni, to jedna jest in plus - dziś nie padało. Za to zarówno temperatura, jak i siła wiatru pozostały niezmienne, a z tej dwójki pierwszy element nawet jestem w stanie pochwalić. Drugi zdecydowanie nie :)

Z trasą nie kombinowałem - wleciał zwykły, klasyczny "kondomik" w wersji; Poznań - Luboń - Wiry - Puszczykowo - Mosina - Dymaczewo - Łódź - Stęszew - Szreniawa - Komorniki - Poznań. W sumie pisać nie ma o czym - prócz tego, że kręciło się typowo zimowo, czyli ciężko (co widać po średniej). No i nie zawiedli jak zwykle puszkarze, szczególnie jeden pezet (dla niewtajemniczonych - PZ to rejestracja przynależna mieszkańcom podpoznańskich wsi i miasteczek, oczywiście płacących podatki poza Poznaniem, ale z reguły mających wiele do powiedzenia w temacie "jak to im się źle do miasta dojeżdża i po nim kręci"), który na granicy Puszczykowa i Łęczycy raczył uwiesić się na klaksonie, zapewne chcąc mi przekazać coś o zakazie jazdy rowerem i i położonej po lewej ścieżce. Problem jedynie w tym, że ścieżką kręciłem chwilę wcześniej, a do ruchu włączyłem się legalnie, gdy nie było już ani zakazu, ani DDR-ki. Ale czy to ważne? Nie sądzę - chyba bardziej o wylanie swoich frustracji. Im mniejszy mózg, tym z tym łatwiej.

Zdjęć z drogi dziś nie ma, więc w zamian kilka fotek z centrum Poznania, które niedawno nawiedziłem, żeby zobaczyć, jak prezentuje się świąteczny wystrój. I przyznam, że po raz pierwszy bardzo mi się podoba. I to pomimo faktu, że jak co roku obchodzę święta. Z daleka.





A tu moje ulubione wnętrze w okolicach Starego Rynku. Nie zdradzę gdzie ono, a jeśli ktoś chce zgadywać to śmiało :)

Podkusiło mnie coś, żeby po raz ostatni w tym roku pyknąć się rowerem miejskim do pracy. Efekt? Ostatnie 500 metrów używałem hulajnogi, bo łańcuch spadł, a był tak obudowany reklamami, że nie dało się go założyć. Jak ja kocham te sprzęty :)

Syfuś

Środa, 6 grudnia 2017 · dodano: 06.12.2017 | Komentarze 6

Niełatwa walka o realizację planu rocznego trwa. Jakie to ciężkie zadanie wybitnie uświadomił mi dzisiejszy wyjazd, po którym czuję się zgwałcony przez wiatr, podtopiony przez błoto, jak i ogólnie zmasakrowany zastaną codziennością. O, dokładnie tak :)

Syf na dworze był z grubsza taki sam jak wczoraj, jednak nie do końca - po pierwsze zrobiło się ciut cieplej i nie padało, a jedynie mżyło, za to wiało tak, że na otwartych przestrzeniach między jedną serwisówką a drugą musiałem się łapać namalowanych na biało linii, tak przerywanych, jak i ciągłych, żeby nie odlecieć :) 

Jednak zanim zacząłem latać, to udałem się w teren, bo mi się zachciało :) Kilka kilosów po Lasku Dębińskim usatysfakcjonowało mnie na tyle, że potem już mogłem śmiało dać opór wichurom. Miałem przy tym na sobie tyle syfu, że jakby ktoś mi zaproponował miejsce w partii rządzącej to spełniałbym już podstawowy warunek :) Obyło się nawet bez gleby, choć raz było blisko, jednak widocznie zadziałały ukryte gdzieś w podświadomości korzenie z dzieciństwa na mtb. Żałowałem jedynie, że mój "poddomowy" las nie jest większy, bo chętnie bym tam dziś pozostał. Ale i tak bardzo go lubię i uważam za dobro nienarodowe :)




No a reszta trasa to już wspomniana wcześniej orka, z grubsza trasą podobną do wczorajszej (tu Relive): Poznań - Luboń - Wiry - Komorniki - Szreniawa - Chomęcice - Głuchowo - Gołuski - Palędzie - Dąbrówka - Plewiska - Poznań. Mikroelementy wszelkiej maści były w gratisie :)

D(r)eszczowo

Wtorek, 5 grudnia 2017 · dodano: 05.12.2017 | Komentarze 3

Co by tu napisać o dzisiejszym wyjeździe? Co prawda mam kilka pomysłów, ale żadne nie nadają się do umieszczenia w tym miejscu bez oskarżeń o mowę knajacką i łamanie ustawy o ochronie języka polskiego :) Spróbuję więc kulturalnie.

Ruszyłem po dziewiątej, gdy niebo było zachmurzone, ale nie spadało z niego nic poza pojedynczymi kroplami. Oczywiście nie mogło tak się skończyć i się nie skończyło, bo dokładnie w połowie dystansu jak lunęło, tak już zostało. Może nie były to oceany deszczu, ale zmokłem solidnie. Na szczęście tym razem nie miałem dylematu, jakim rowerem jechać i po prostu wybrałem crossa, co okazało się decyzją nad wyraz słuszną.

Trasa (Poznań - Luboń - Wiry - Komorniki - Szreniawa - Chomęcice - Głuchowo - Gołuski - Dąbrowa - Wysogotowo - Plewiska - Poznań) wyszła mi dość autorska w tej wersji, gdyż poleciałem na żywioł, starając się kręcić raz pod wiatr (mocny i zimny), a gdy się zmęczyłem, to próbowałem z nim. Nie muszę chyba pisać, że ta druga część planu nie wyszła, co ponownie wybitnie widać po średniej z zestawu "masakra" :) 

Żeby się nie rozpisywać, tak to wyglądało z mojej perspektywy, z grubsza non stop. Od razu zaznaczam, że to niebieskie i czerwone to nie atak obcych na moją kierownicę, a odpowiednio: dzwonek i lampka led.

Niedaleko domu natrafiłem na kolejnego mistrza dostaw. Miał szczęście, że byłem już tak zmarznięty, iż nie miałem ochoty wykonywać szarży z taranowaniem gratis :)

Odfajkowane

Poniedziałek, 4 grudnia 2017 · dodano: 04.12.2017 | Komentarze 33

Skorzystałem dziś z wolnego dnia i dokonałem aktu wyspania się. Kolejny życiowy sukces :) Motywacji do wstawania nie miałem również dlatego, że gdy w nocy spojrzałem za okno to zobaczyłem śnieg i moje nadzieje na dzisiejszą jazdę się ostro skurczyły. Jednak rano okazało się, że po białym paskudztwie nie ma już śladu, za to drogi wydawały się zbyt śliskie na szosę, wybrałem więc crossa jako element podtyłkowy.

Było najcieplej w porównaniu z kilkoma ostatnimi dniami, a ja paradoksalnie najbardziej zamarzłem - wszystko przez zimny wiatr, który był do tego na tyle mocny, że ponownie zdemobilizował mnie kompletnie. Eh, żeby to pierwszy raz...  Trasa: Poznań - Plewiska - Skórzewo - Wysogotowo - Sierosław - Więckowice - Dopiewo - Palędzie - Gołuski - Komorniki - Poznań jest na tyle upstrzona polami i niczym więcej, że nawet gdybym chciał uwiecznić jakiś ciekawy element to nie za bardzo jest w czym wybierać. Z braku laku zrobiłem więc fotę na tle stawu w Więckowicach. No Morskie Oko to to nie jest :)

Generalnie wyjazd jedynie z kategorii "odfajkowane". Szkoda tylko, że tak ciężko ją czasem wypełnić :)

O czym dawno nie było? A, mam. O polityce. Już nadrabiam :) Usłyszałem dziś bowiem, że ONR (ten sam, który tak ładnie nam się prezentował na Marszu Niepodległości, chwalonym przez Błaszczaka) organizuje w Łodzi turniej piłki halowej im. Janusza Walusia. Niewiele mówi to nazwisko? W sumie się nie dziwię, bo powinien trafić na śmietnik historii, jednak środowiska skrajnej prawicy, jak i np. część kibiców (głównie Legii) dba o to, żeby traktować go jak bohatera. Co zrobiło owe guru? Ano... zastrzelił z zimną krwią w latach 80. w RPA przywódcę partii komunistycznej, prawie wywołując wojnę domową, za co słusznie do dziś siedzi w pierdlu. A co można przeczytać w linkowanej przeze mnie zapowiedzi owej sportowej, zapewne szlachetnej rywalizacji? Proszę: "Walka o uwolnienie naszego rodaka, mimo nieprzychylności komunistycznego środowiska w Południowej Afryce wciąż trwa! I będzie trwać tak długo, aż nie zakończy się zwycięstwem i sprowadzeniem pana Janusza do Polski". Zero informacji, co zrobił. A że nazwisko ma nawet sympatyczne to idzie łatwiej zrobić kult jednostki ze zwykłego bandziora. Również dlatego, że łyse pały (choć coraz częściej już odchodzą od tego stereotypu) rzadko rozwijają zwoje myślowe.

Po co o tym piszę? Sam nie wiem. Czasem łapy opadają mi tak nisko, że sięgają klawiatury.

Zimno!

Niedziela, 3 grudnia 2017 · dodano: 03.12.2017 | Komentarze 6

Jak w tytule - zima w powietrzu w 100%, choć na szczęście sucha, przynajmniej dziś. Czyli na termometrze zero z malutkim plusem oraz arktyczny wiatr, może niezbyt mocny, ale za to włażący pod każdy por skóry, skutecznie demotywujący. Nawet gdybym miał siły i chęci do walki, to i tak by było z tego niewiele pożytku, bo gnój jak zwykle zmieniał kierunek, skutecznie robiąc ze mnie idiotę na dwóch kółkach :)

Jako dowód na to, że upału nie było, znów cytacik. W Komornikach wyprzedzałem kolarza wyjeżdżającego z osiedla, a potem, gdy stałem na światłach, żeby skręcić w lewo, to ten sam kolega przecisnął się między samochodami i tylko krzyknął, że... zimno. I pojechał prosto. Potwierdziłem :)

Trasa to "kondominium" z Poznania przez Luboń, Komorniki, Stęszew, Dymaczewo, Łódź, Mosinę, Puszczykowo, znów Luboń i do domu. Ta ostatnia wspomniana wiocha, wróć, miasto, mimo weekendu była oczywiście zakorkowana. I coraz bardziej zaczynam być za zakazem handlu w niedzielę, ale tylko dla Lubonia :) Choć z drugiej strony - co ci biedni ludzie by tam robili?

A w ogóle to gdyby nie ten prawie temperaturowy minus w realu, to patrząc na wielkopolskie pola, Jezioro Witobelskie oraz lasy WPN-u w tle, można by sądzić, że mamy pełnię lata.

Glut arbeitowy

Sobota, 2 grudnia 2017 · dodano: 02.12.2017 | Komentarze 4

Ładny był dzionek jak na grudzień? No ładny. Sympatyczna pogoda i w końcu mniejszy wiatr był? No był. I co? I ja musiałem pójść dziś do pracy sporo wcześniej niż zazwyczaj, więc udało mi się zrobić tylko przed wyjściem żałosnego gluta. Oczywiście, mogłem wstać trochę po szóstej rano, ogarnąć się, wyruszyć po ciemku i po zamarzniętych jeszcze drogach, ale... nie mogłem. Szanujmy się :) Gorsze jest to, że w związku z pewnymi zawodowymi zawirowaniami niestety czasowo czeka mnie lekki odpoczynek od roweru lub jeszcze więcej glutów.

Co do trasy to ruszyłem na zachód, z Poznania przez Plewiska do Skórzewa, które jest kolejną wiochą w okolicy z permanentnym remontem. Na szczęście akurat ten dobiega końca, szkoda tylko, że w jego wyniku jest częściowo jeszcze bardziej gówniano niż było przed nim. Oczywiście chodzi o DDR-kę, którą - jak to w Polsce w XXI wieku - wykonano z kostki. Co prawda jeszcze dość przejezdnej, ale sam fakt woła o pomstę do piekła.

Tym bardziej, że chwilę droga zamienia się na asfaltową. Zagadką pozostaje, czemu nie dało się zrobić całości z tego samego tworzywa, no ale nawet nie mam zamiaru dociekać.

Ścieżka jest oczywiście oznakowana i dopuszczona do ruchu (czytaj: nakazuje się nią jechać), mimo prowadzonych robót. I tak w pewnym momencie przed sobą miałem:

A za sobą:

Dodam, że chciałem dotrzeć do ronda widocznego na tej pierwszej fotce z powyższych. Nie chciałem się kopać z koniem (mechanicznym), pozostało więc cofnąć się kilkaset metrów, a że jacyś tam robotnicy robili coś tam, to zagadałem:

- Panowie, dalibyście tu jakiś znak, że ścieżka jest nieprzejezdna. 
- Ale my tu nie od znaków.
- No to chociaż machajcie :)
- Ale my tu nie od machania :)

Tyle było z rozmowy :)

Powrót nastąpił serwisówkami i znów przez Plewiska do domu, w którym musiałem się szybko ogarnąć i teleportować do roboty. Robić nadgodziny, oł je.

Relive z nawrotką TU.

Tupu tup...

Piątek, 1 grudnia 2017 · dodano: 01.12.2017 | Komentarze 4

Najpierw o pozytywie. W sumie jednym. Udało mi się wczoraj naprawić zepsuty wentyl. Poznań uczy oszczędności :) Trochę zabawy kombinerkami, dokręcenie czego trzeba i proszę - kilkanaście zeta zostało w portfelu :)

Była więc motywacja do sprawdzenia, czy nie puści gdzieś na trasie. Problem był jeden - pogoda. Co prawda w momencie, gdy ruszałem, czyli przed dziewiątą, niebo było jedynie zachmurzone, co dawało nadzieję na przejazd o suchej oponie, ale chwilę później zaczęło delikatnie sypać. Na tyle delikatnie, że nie zdecydowałem się na powrót i zamianę szosy na crossa. Jedyne co, to całkowicie odpuściłem szarżowanie i kręciłem nad wyraz ostrożnie, w każdy zakręt wchodząc uprzejmie i kulturalnie. No i obyło się dzięki temu bez gleby, nawet gdy gdzieś w połowie drogi sypało już konkretnie. Co przy temperaturze bliskiej zera było pewnym wyczynem.

Trasę wykonałem na zachód: Poznań - Plewiska - Dąbrówka - Palędzie - Dopiewo - Podłoziny, tam nawrotka - znów Dopiewo i Palędzie - Gołuski - Głuchowo - Komorniki - Plewiska i do domu. Wiatr skutecznie stopował, co w połączeniu ze śliskimi drogami dało dzisiejszy skandaliczny wynik. No ale najważniejsze, że pokręcone.

Jeszcze na szybko podsumowanie paskudnego listopada: prawie 1520 kilometrów, crossem zamiennie z szosą i masakrująca średnia 27,3 km/h. No ale nie ma lekko - chce się jeździć, to trzeba cierpieć.

A co do śniegu... W sumie wolę, gdy tak jak dziś sypie nie aż tak mocno, niż miałoby lać. Poza tym śnieżek jest smaczniejszy :) W hołdzie mu piosenka. No to: tupu tup... :)