Orkan, niż, trollercoaster, czyli Lisówki :)

Sobota, 7 marca 2020 · dodano: 07.03.2020 | Komentarze 18

Oj, musiałem dziś odespać intensywny tydzień. Na szczęście miałem wolne, do tego (już nie na szczęście) wciąż padało, więc jakiegoś specjalnego ciśnienia podprogowego na wstawanie nie było. Dzięki temu bez większych wyrzutów sumienia korzystałem z gościnności łóżka do grubo ponad dziewiątej, potem rodzinne śniadanie i można było myśleć o rowerowaniu.

No właśnie - na samą myśl jakoś tak niespecjalnie się chciało. Za oknem bowiem rządził niż o nazwie Elli, który na zachodzie Polski skupił się na dwóch aspektach: padaniu oraz wianiu. To pierwsze lekkie, drugie - zdecydowanie zbyt mocne jak na mój gust. Do tego pięć stopni było fajne w styczniu (nawet genialne), lecz w marcu już mogłoby być rzadziej widywane. Czekając aż opady całkowicie odejdą (a o dziwo tak się stało) odgruzowałem Czarnucha po wczorajszym wypadzie, wypiłem jeszcze jedną kawę, zjadłem jeszcze jedną kanapkę, by w końcu stwierdzić, że dość zamulania i ruszam.

Jazda była z gatunku tych, którą domorośli psychologowie mogliby nazwać "wyjściem poza strefę komfortu". Czy zabełkotać coś podobnego :) Łeb urywało, czasem jeszcze momentami pomżyło, postanowiłem więc się zbytnio nie denerwować i kręcić spokojnie, bez ciśnienia. Tym bardziej, że już w trakcie zrodził mi się pomysł, gdzie chcę dotrzeć - i po co właśnie nabyłem w tamtym roku rower mtb.

W skrócie o trasie, szczegóły będą później: Poznań - Luboń - Komorniki - Głuchowo - Chomęcice - Konarzewo - Trzcielin - Lisówki (tam to, co poniżej i nawrotka) - Trzcielin - Konarzewo - Chomęcice - Rosnowo - Komorniki - Plewiska - Poznań. TUTAJ Relive (już wiem, skąd bierze te dziwne średnie - zlicza cały czas spędzony na wypadzie, nawet stanie w miejscu, stąd dziwne wartości).

Najpierw zaliczyłem Wzgórze Papieskie w Luboniu.

Potem (co widać na filmiku) lekko pogubiłem się w lubońsko-komornickiej strefie gospodarczej, czy jak tam nazwać miliard hangarów magazynowych, które tam występują. Do tego mogłem podziwiać mega korki przy tamtejszym centrum handlowym. Normalka, przecież jutro JEDEN DZIEŃ BEZ HANDLU, trzeba więc nakupić towaru na miesiąc.

Wspomnianym celem były Lisówki. Miejsce mało znane (może prócz pobliskiego DPS-u), co w moich oczach stawia je bardzo wysoko w klasyfikacji tych, które należy zwiedzić, żeby nie obijać się o istoty dwunożne i bezskrzydłe. Udało się - widzianych osób zero, choć człowiek oczywiście odbił swój ślad na przyrodzie. Oto bowiem kawałek widoku na niewielkie Jezioro Tomickie...

...z tablicą mówiącą o zakazie wyrzucania śmieci, monitoringu i karze. A oto pejzaż kilka metrów dalej :/


Eh, jakim trzeba być mentalnym ścierwem, żeby robić taki syf? Winnemu życzę łagodnego wyroku, czyli bezpłodności - bo geny debilizmu nie powinny się dalej rozszerzać na świat. Dla dobra tego ostatniego.

Najciekawsze było odkrycie zdecydowanie niestabilnego dojścia do samego jeziora. Nie powiem, były emocje, gdy zawiewało, bo to zaprawdę ciekawa konstrukcja - istny trollercoaster :)









Ale klimat świetny, bo w jednym uchem słuchałem ptactwa, które czuje już wiosnę, a w drugim miałem najnowszą płytę Nicka Cave'a. Genialną zresztą ("Bright horses" miażdży).

No i pejzaż wierzbowo-polny. Tu zawróciłem, bo kałuże zaczynały tworzyć alternatywne bajorko :)


No i najważniejsze: odnalazłem prawdziwe żurawiowe zagłębie. Łącznie widziałem siedem albo osiem sztuk, niestety wszystkie za daleko, żeby można było je ująć na jakimś rozsądnym jakościowo zdjęciu (jedną parę "złapałem" gdy leciała mi nad głową). Nawet zoom, mimo wszelkich starań, musiał się poddać. Jednak dźwięk przepięknie i donośnie gadających ze sobą ptasich olbrzymów mam jeszcze w pamięci.



W Konarzewie zatrzymałem się jeszcze na chwilę, żeby spojrzeć na (jak potem wyczytałem) wielkie wydarzenie piłkarskie, czyli sparing Orkana z Liderem Swarzędz. Oto zapowiedź, skopiowana z oficjalnego fejsa gospodarzy:

A tu realia :)



Dla zainteresowanych: 2:1 dla Orkana :)