Wiosna!

Sobota, 8 lutego 2020 · dodano: 08.02.2020 | Komentarze 11

Nie ma co wiele gadać - taki luty to ja rozumiem! Normalnie wiosna. Co prawda względnie chłodna, ale wiosna. Najciekawsze jest to, że w nocy była zima, czyli lekki przymrozek. I chyba tak jest najlepiej zarówno dla przyrody, jak i rowerzystów, tym bardziej, że póki co śnieg sobie wciąż odpuszcza. Chwała mu za to.

Najpierw jednak obejrzałem oponę. Jednak winnych zero - dziury w niej brak. Podejrzenia mam tylko wobec tego, że w jednym miejscu lekko wybija, co powoduje małą nierówność. Ułożyć się tego za cholery nie da, w jeździe nie przeszkadza, ale może niszczyć dętki. Przy kolejnej wymianie sprawdzę czy to to.

Czas na dzisiejszą trasę: Poznań - Luboń - Wiry - Łęczyca - Puszczykowo - Mosina - Rogalinek - Sasinowo - Wiórek - Czapury - Babki - Daszewice - Głuszyna - Minikowo - Starołęka - Hetmańska - Dębiec. Wyszedł z tego mumin, ale urodzony w Czernobylu :)

Skoro wiosna, to WIndowsa XP zabraknąć nie mogło :)

Nawiedziłem też - po raz pierwszy rowerem - mało znaną górkę prowadzącą z Łęczycy do granic Wielkopolskiego Parku Narodowego. Krótka, ale daje radę. 50+ przy zjeździe oczywiście osiągnięte.

Na górze przekonałem się, że póki co w las się nie ma co pchać. Tym bardziej szosą :)


Miałem sympatycznego, czarnego kibica. Uwielbiam kruki, ptaki niezwykle mądre.


Odwiedziłem również Podleśnictwo Babki :/...

...a w Daszewicach "doczekałem" się nowej śmieszki. Asfaltowej, mającej całe kilkaset metrów oraz krawężnik dla himalaistów. Czy naprawdę w Polsce, przynajmniej na zadupiach (duże miasta ostatnio jakoś sobie z tym radzą), nie można zrobić czegoś, co będzie naprawdę służyło rowerzystom, a nie frustratom w autach, którzy dostaną pretekst do uwieszenia się na klaksonie?

Podsumowując: jechało się spoko, bez ciśnienia, bez pany (!), ale też ze sporą ilością pauz. Średnia więc niespecjalna :)

A po południu musiałem w końcu porządnie wybiegać Kropę, bo pies był po tygodniu bezspacerowym. Żona pracowała, więc wymyśliłem w ramach sportu ekstremalnego - sam dla siebie - spacer po... Luboniu :) Ale po Luboniu, gdzie Lubonia nie było, oczywiście na ile się dało. Taki jest nawet do przyjęcia. Wyszło ponad dziesięć kilometrów spaceru po terenach, gdzie to miasteczko jeszcze nie sięgnęło ze swoimi łapskami. Wzdłuż Warty, po terenach będących przedłużeniem Dębiny oraz niewyciętych lasach (choć obawiam się, że te już niedługo).







Żeby jednak nie było zbyt słodko - Luboń ma też swoją prawdziwą twarz. O taką z celtykami i kibolstwem rozumianym rodzimie.


Aha, syfu i błocka po drodze było tyle, że już pod domem chciało się psa włożyć do pralki. Nie, nie zrobiłem tego :)

TUTAJ Relive ze psaceru. A na sam koniec widok na Fort IXa, znajdujący się na poznańskim Dębcu. Niestety wciąż zalany. Podobno są jakieś plany osuszenia, ale kiedy to się stanie? Tego nie wie pewnie nikt.