Miłe trakto(ro)wanie

Piątek, 4 maja 2018 · dodano: 04.05.2018 | Komentarze 6

To co dobre, szybko się kończy, a to co się za szybko zaczyna i zamienia w zło, to praca. W sumie może dla niektórych i w złoto, ale... No, nie rozwijajmy tematu :)

Wyjścia nie było - trzeba było wejść w normalny (czyt. nienormalny dla organizmu) rytm życia, czyli... zmiana niewielka. I tak bowiem pies aktywizuje się póki co gdzieś między trzecią a szóstą rano :) Różnica jest taka, że po aktywizacji przez ostatnie trzy dni można było na luzaku pospać, dziś niestety tego przywileju nie było. Choć w sumie dzięki temu wyruszyłem kosmicznie wcześnie, bo jakoś za dwadzieścia ósma (!), spodziewając się mega korasów (znów jechałem przez miasto), a tu miła niespodzianka - na oko ruch na poziomie 46,82% tego, co w zwyczajne dni robocze.

Wiało tak, jak wiać miało - z północy, ale że nie chciało mi się naginać znów przez cały Poznań, to wybrałem zachodnią szkaradę (bo tak toto wygląda na Relive): dom - Plewiska - Junikowo - Wysogotowo - Dąbrowa - Sierosław - Więckowice - Fiałkowo - Dopiewo - Palędzie - Dąbrówka - serwisówki - Plewiska - dom. Fajne było to, że temperatura nie miażdżyła, a słońce nie przeszkadzało - pogoda idealna.

Tematy wietrzne pominę - irytować się nie ma sensu :) Grunt, że dało się jechać do przodu, a nie próbować nie posuwać do tyłu :) Raz odstałem sobie obowiązkowo na zamkniętym przejeździe w Palędziu, był jednak też i moment przyjemny, gdy podczepiłem się na dwa, może trzy kilometry pod sympatycznie pędzący z prędkością światła (40 km/h) traktor, co nie tyle mi pomagało, a bardziej zmotywowało, żeby za nim cisnąć. Miałem tylko przed oczami wizję tego, co może ze mnie zostać i w ilu częściach, jeśli odczepi się to coś z tyłu - na szczęście nie miałem okazji się przekonać :)

Na koniec dobra rada: jeśli zastanawiacie się, czy na swój telefon założyć szkło hartowane i solidne etui, to... się nie zastanawiajcie :) No chyba że macie za dużo pieniędzy i wolicie wydać te kilka stów na nowy wyświetlacz lub (tu wstawić cenę) za nowego smartfona. Ja byłem wyjątkowo przezorny i zabezpieczony, więc pod Plewiskami nie zostawiłem fona w miliardzie kawałków :) Szkło bohatersko oddało życie, sprzęt przeżył. Uff.

PS. Druga z trzecią fotą nie mają między sobą związku przyczynowo-skutkowego :)

PS 2. Dystans zawiera jeszcze drogę do i z pracy.