Słońdomik :)

Środa, 6 września 2017 · dodano: 06.09.2017 | Komentarze 6

Dostałem dziś wyjątkowy przywilej wyspania się, a do tego możliwość konsumpcji śniadania przed wyjazdem. Polecam jedno i drugie, bo pomaga samopoczuciu w wejściu na właściwe obroty, ale zauważyłem również pewien minus. Tak się bowiem mentalnie rozleniwiłem, że zapomniałem wziąć ze sobą zarówno dokumentów, pieniędzy jak i kart płatniczych.

Że kręcę goły i wesoły zorientowałem się gdzieś na piątym kilometrze, a że cofać się nienawidzę to postanowiłem, iż jadę dalej. Normalnie emocje jak na grzybach, szczególnie po tym jak się zje któregoś z czarnej listy :) Jednak tak już mam, że zacząłem wyobrażać sobie (urodzony optymista ze mnie) oczyma wyobraźni jakiś poważny defekt w połowie drogi lub na przykład przebitą dętkę, w jednej rezerwowej zepsuty wentyl, a w drugiej fabrycznie wykonaną dziurę. Albo że podczas wymiany będzie mnie mijała kolumna BOR-u (co już samo w sobie jest niebezpieczne) z Błaszczakiem w środku, który mnie jakimś cudem pozna, bo mu donieśli o tym blogu, ten każe mi się wylegitymować, ja powiem, że nie mam przy sobie prostokątnego kawałka plastiku, za co wyląduję na dołku z mamą małej Madzi z Sosnowca, gwałcicielami z Rimini (z wyrytymi na czołach: "uchodźcy, których chciał do Polski wpuszczać Tusk przez osiem ostatnich lat rządów PO"), albo co gorsza - innymi krytykami partii nam miłościwie burdel z kraju robiącej. No ale o dziwo nic takiego się nie stało :P

Wykonałem wariację na temat "kondomika", tyle że po zmianach wyszedł słonik. Poznań - Luboń - Komorniki - Szreniawa - Stęszew - Łódź - Dymaczewo - Mosina - Puszczykowo - Luboń - dom. Jako że wszędzie dookoła zakwitły jakieś remonty i objazdy, przetestowałem nową trasę przez "centrum" Lubonia, którą niedawno odkryłem, jadąc tam zupełnie nierowerowo. Okazało się, że to coś, co kojarzy mi się z beznadziejnymi DDR-kami, korkami, PZ-tami najgorszego sortu oraz bucami, ma coś na kształt rynku, a nawet pomnik. Mi się skojarzył z Korczakiem, ale po żmudnym przeszukiwaniu sieci (bo podpisu raczyć nie dali) okazało się, że to ławeczka Edmunda Bojanowskiego, co mi mówiło tyle, że nie znam człowieka. Okazało się, że już jest na etapie błogosławieństwa. I tyle. Obok za to znajduje się kobieta z dziurą, cokolwiek to oznacza i jakkolwiek brzmi :)


Jechało się spoko, bo zrobiło się przyjemnie ciepło, a wmordewind okazał się do pokonania, choć łatwo się z nim nie walczyło. No i nie padało, taka nowość w tym miesiącu ;) A mi się zawsze ryj cieszy, gdy objeżdżam okolice Wielkopolskiego Parku Narodowego, nawet szosami.