Wyjazd w dychę :)

Niedziela, 27 września 2020 · dodano: 27.09.2020 | Komentarze 10

Dzisiaj było w najcieplejszym momencie dnia... dziesięć stopni :) Ale nie narzekam, bo to wartość jeszcze do przyjęcia, musiałem tylko poszukać jesiennych rowerowych ciuchów w szafie. Trudna sztuka. Mimo wszystko wolę robić to, niż zastanawiać się, czy dojadę do domu, gdy czacha mi paruje w upale.

Rano padało, dzięki czemu się wyspałem. Potem przestało, ale tak nie do końca, bo kilka razy lunęło, lecz na szczęście niegroźnie. Niestety, wiatr dokuczał, a przy takim "ciepełku" odczuwa się go bardziej. Jednak i tak nie jechało się najgorzej, tym bardziej, że bez spiny, na Czarnuchu.

Trasa to zachodni klasyk: Poznań - Luboń - Łęczyca - Wiry - Komorniki - Szreniawa - Rosnowo - Chomęcice - Konarzewo - Trzcielin - Dopiewo - Dopiewiec - Palędzie - Gołuski - Plewiska - Poznań. TUTAJ Relive.

Testuję od niedawna nową oponkę, tylną. Kupiona w Deca, zwijana, fajnie się toczy i w terenie zdecydowanie daje radę. Pojawił się tylko jeden problem - jest delikatnie zbyt gruba i na "jedynce" z przodu bieżnik trze o mocowanie przerzutki. Ale póki po górach nim nie jeżdżę, da się z tym żyć, a pewnie i tak się szybko zetrze :)



Pauz było sporo, co oczywiście wpłynęło na średnią, którą miałem głęboko gdzieś :) No ale po to wziąłem ze sobą aparat, żeby coś "upolować". Łatwo nie było, bo co prawda gdzieś na niebie ruch spory, ale nic, co dałoby się godnie uwiecznić. Najbardziej zły jestem, że siedzący na drzewie jastrząb uciekł tak szybko, że nawet nie zdążyłem wyjąć komórki. Mimo wszystko wpadła dwójka drapieżników - pustułka, która pokazała mi tylko tyłek...


...oraz kania ruda.


Na deser ciekawskie koniki :)

Tyle z tej bardziej szlachetnej części świata. Czas na ludzi. Oto "madka" z Komornik...

...a tu kolarka w wersji bez roweru. Ok, rozumiem, że wrotkarze nie mają gdzie jeździć, więc nie mam pretensji o korzystanie z asfaltowych części DDR-ek, jednak już człapanie ze słuchawkami w uszach, jakby świat nie istniał, już przekracza moje granice tolerancji. Gdy dzwonienie nie odniosło skutku, zdecydowałem się na ryk - podziałało. Będzie miała paniusia nauczkę, mam nadzieję.

No i smaczek okołokościelny. W Konarzewie była komunia. A z komunistami byli rodzice. A rodzice - jak widać - mózgów ze sobą nie wzięli. Byle zaparkować, gdziekolwiek. A że niebezpiecznie, na chama i bezmyślnie? Spokojnie. Bóg czuwa.

Mam też podejrzenie graniczące z pewnością, że to właśnie dwa z wielu aut zaparkowanych tutaj (tyle że kawałek dalej - było ich tam upchane kilkadziesiąt) wyprzedziły mnie na gazetę nieco później. BMW i Mercedes, czyli nic nowego.