Ventyl: reaktywacja

Sobota, 28 grudnia 2019 · dodano: 28.12.2019 | Komentarze 15

Po wczorajszym względnym ogarnięciu szosy pod myjką i nasmarowaniu napędu miałem nadzieję, iż da się nią jeszcze kręcić. Niestety, wykonany poranny test, czyli krótki trzykilometrowy kurs po tabletki na odrobaczanie do weterynarza, uświadomiła mi, że to się nie uda. Każdy nacisk na pedały to stres, a próba podjazdu pod jakiekolwiek wzniesienie - niewykonalna.

Już miałem wybrać się Czarnuchem, ale przypomniałem sobie, że przecież w kącie stoi sobie moja pierwsza "kolarzówa", po zakupie której, sześć lat temu, założyłem sobie BS-a :) Z duszą na ramieniu zacząłem sprawdzać jej stan. Oczywiście zacząłem od napompowania - i ku memu zdziwieniu powietrze nie zeszło chwilę później. To już coś. Postanowiłem więc zaryzykować w wolnym dniu (jutro normalnie do pracy, więc bym się nie zdecydował) i zrobić test.

Tak oto na starcie prezentował się archaiczny już dziś Ventyl, czyli Kross Vento 1.0:

Z daleka nie za bardzo jest się do czego przyczepić, ale już po pierwszych minutach przypominania tego, jak się toto ujeżdża (te stare manetki ze zmianą przy kciuku były w sumie całkiem ok) powoli zaczęło mi świtać we łbie, czemu musiałem kupić nową szosę. I tak:

- kierownica jest lekko wygięta po kolizji z jednym zapuszkowanym nadgorliwcem w temacie DDR-ek;
- kaseta jest nowa, ale za to suport tak zapieczony, że nie da się go wymienić, przynajmniej siłami serwisów rowerowych. Więc co jakiś czas coś stuka tam i puka;
- w tylnym kole są chyba ze trzy nowe szprychy, bo szły one w nim seryjnie;
- owijka... jaka owijka? :)
- siodełko tak wysiedziane, że trzeba wstawać co kilka kilometrów;
- zmiana biegów to momentami loteria;
- hamulce... działają. Jakoś. Ale zapobiegliwe trzymanie butów blisko ziemi nie zaszkodzi :)
- no i coś obciera na odcinku tył-przód. To temat już nie do ogarnięcia.

Lecz po ponad 57 tysiącach kilometrów przejechanych pod moim tyłkiem, emeryt ma prawo niedomagać. Więc nie jechałem ze spokojną głową - wręcz przeciwnie, co chwilę zastanawiałem się, co i kiedy odpadnie. O dziwo, póki co, nic.

Wykręciłem Ventylem lekko ponad 63 kilosy, w zimnie, pod bardzo nieprzyjemny mocny wiatr i sporo po mieście, na trasie: Dębiec - Górczyn - Grunwald - Jeżyce - Obornicka - Suchy Las - Jelonek - Złotniki - Złotkowo - Sobota - Bytkowo - Rokietnica - Mrowino - Napachanie - Kobylniki - Rogierówko - Kiekrz - Baranowo - Przeźmierowo - Skórzewo - Junikowo - Kopanina - Dębiec. O takie coś.

Wyjątkowo trafiłem z terminem :)

W Rokietnicy zrobiono nową DDR-kę, o dziwo część rowerowa jest z asfaltu. Tubylcy, jakby nie patrzeć mieszkający na wsi, zadowoleni. Tyle miejsca do parkowania!


Byłem łagodny - nie urwałem ani lusterka, ani drzwi.

Tu jednak - czyli na rondzie w Przeźmierowie - poszła ostra wiązanka wobec jakiegoś frustrata (tego z prawej) siedzącego w przedłużeniu męskiego organu płciowego. Aż żałowałem, że się nie zatrzymał, jedynie skupiając się na klaksonie, którym chciał coś przekazać, ale co? Nie mam pojęcia.

Test reaktywacyjny uznaję za... odbyty. Nie napiszę, że udany, ale wróciłem cały, a to już coś. Biorąc pod uwagę, że serwisy wrócą do pracy dopiero gdzieś w drugim tygodniu stycznia (niestety, T-rek(s) padł w najgorszym możliwym momencie), pewnie jeszcze jakieś kolejne się odbędą. A ja w sumie się cieszę, że dziadka jeszcze nie wywiozłem do Jeleniej, bo się zdecydowanie przydał.

Jak mawiają sekciarze na swoich spotkaniach: dobrze, że jesteś :)

Dystans łączny zawiera tylko o jedną szóstkę za dużo :)