Noce i dnie

Wtorek, 28 sierpnia 2018 · dodano: 28.08.2018 | Komentarze 23

Wczoraj w pracy nastąpił wielki dzień (a w sumie wieczór) - kompleksowy przegląd klimatyzacji, która robiła wszystko, tylko nie to, do czego miała służyć. Co prawda rychło w czas, ale lepiej późno, niż wcale. Zimą będzie chłodzić aż miło :) Jednak jakiekolwiek naprawy w moim przybytku codziennych pracowniczych rozkoszy nie mają jak odbywać się w godzinach jego otwarcia, więc trzeba było spędzić trochę czasu podczas (tym razem padło na mnie, ile można się wymigiwać?) pilnowania pana fachmana, który - trzeba przyznać - zrobił swoje na wysokim (dosłownie) poziomie, coś tam regulując, odsysając, pompując i czyniąc jeszcze masę kosmicznych rzeczy. I tak zszedł czas do północy, a że o tej godzinie komunikacja miejska może i jakaś jeździ, ale korzystanie z niej może skończyć się na przykład małym mordobiciem (raz to przerabiałem, pozdrawiam w tym miejscu narąbanych w trzy dupy debili w szalikach Cracovii, spotkanych kilka lat temu), to miałem akurat dwa wyjścia - stracić iks złociszy na nocną taksę, lub z wiatrem w kłakach polecieć do domu rowerem miejskim. Wybrałem oczywiście bramkę numer dwa, tym samym inicjując dzisiejsze rowerowanie na godnym dystansie nieco ponad czterech kilometrów :)

Oj, tu jak zwykle powinno być dużo cudzysłowów :) Miejski może i pasuje, "rower" mniej, tak samo jak "polecieć". Raczej podpełznąć. Jedyny bowiem dostępny sprzęt piszczał, trzeszczał i skrzeczał tak okrutnie, że pewnie obudziłem połowę Wildy i ze dwie trzecie Dębca. Jednak dumnie - z koszyczkiem, a jak - dotarłem do celu, generalnie chwaląc sobie nocną jazdę po mieście - pusto, cicho, bezpiecznie, a co najważniejsze - bezwietrznie! Czemu nie może być tak za dnia...?

Oto mój nocny bolid na chwilę przed zaparkowaniem. Przyznać trzeba, że stopka działała w nim całkiem sprawnie, jeśli mam szukać pozytywów :)

Za to już dzienna jazda poszła bardziej standardowo, czyli wiało :) Mocno i dziś już nieprzewidywalnie. To znaczy przewidywalnie - niemal ciągle w pysk :) Wykonałem zachodniego cosia, z Poznania przez Plewiska, Skórzewo, Wysogotowo, Dąbrowę, Serosław, Więckowice, Fiałkowo, Dopiewo, Palędzie, Dąbrówkę i Plewiska do domu. Z braku drzew na trasie próbowałem się chować od powiewów w kukurydzy, ale nie pomogło, choć momentami była ona całkiem imponująca :)

Relive tutaj.